سوتکر نسک (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۲۲ فَرگَرد و دربارهٔ پرهیزگاری و دینداری بوده‌است. از نوشته‌های باارزش این نسک پیرامون «کرشاسب»، «کی‌خسرو» و «کی‌کاووس» بوده‌است. گمان می‌رود که رسالهٔ پهلوی «زند و هومن یسن» یا «بهمن یشت» برگرفته از فَرگَردِ هفتم «سوتکر نسک» باشد.
وَرْشْتْ مانْسَر (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۲۲ فرگرد و دربارهٔ کارهای دینی و نیایش‌ها بوده‌است.
بع نسک (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۲۲ فرگرد و دربارهٔ دین زرتشتی و آموزه‌های اشوزرتشت بوده‌است، که چکیدهٔ آن در «دینْکَرد» آمده‌است. سه فرگرد این نسک تاکنون مانده‌است (یسنا، هات‌های ۱۹، ۲۰ و ۲۱) که تفسیر سه نماز «یتا اهو وئیرو»، «اشم وهو» و «ینگهه هاتم» را دربر می‌گیرد.
دامدات نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای ۳۲ فرگرد و دربارهٔ جهانِ پسین و رستاخیز بوده‌است. این نسک به «دوازده هاماسْتْ» نیز نامور است.
ناتَرْ نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای ۳۵ فرگرد و دربارهٔ ستاره‌شناسی بوده‌است.
پاجَگ نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای ۲۲ فرگرد و دربارهٔ آیین‌ها و کارهای دینی بوده‌است.
رُودُ داد آئیتیگ نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای ۱۳ فرگرد و دربارهٔ کارهای سیاسی، نظامی و اجتماعی بوده‌است.
بَریش نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای ۱۲ فرگرد و دربارهٔ حقوق و قانون بوده‌است.
کَشْسْرُب نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای ۱۵ فرگرد و دربارهٔ کارهای دینی و نیایش‌ها بوده‌است.
ویشتاسْپ ساسْت نَسْک (از بخش‌های هاتَک مانسَریک): دارای۱۰ فرگرد و دربارهٔ «ویشتاسب شاه»، پشتیبان اشوزرتشت و گسترشِ دینِ بهی بوده‌است.
وَشْتَگ نَسْک (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۶ فرگرد و دربارهٔ رفتار و کردارِ دینی بوده‌است.
چیترادات نسک (از بخش‌های داتیک): دارای ۲۲ فرگرد و دو موضوع ارزشمند را دربرداشته است: یکی؛ پزشکی، انواع و شیوه‌ها و مسایل وابسته به آن و دیگری مسایلی که از آغاز آفرینش تا زندگی اشوزرتشت را شامل می‌شده‌است. که موضوع دوم به نژادها، قبیله‌ها وآیین‌هایشان و زندگی‌نامهٔ شاهان پیشدادی و کیانی می‌پرداخته‌است. و بی‌گمان این رساله بنیان «شاهنامه» ها و «سِیَرُالمُلوک» ها بوده‌است.
سْپِنْد نَسْک (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۶۰ فرگرد و دربارهٔ اخلاق، شیوه‌های نیکوکاری و داستان کودکی اشوزرتشت بوده‌است.
تغان یشت نسک (از بخش‌های داتیک): دارای ۱۷ فرگرد و دربارهٔ اهورامزدا، ایزدان و اَمِشاسْپَندان و شیوه‌های ستایش و نیایش آنان بوده‌است.
نیکاتوم نَسْک (از بخش‌های داتیک): دارای ۵۴ فرگرد و دربارهٔ راستی و چگونگی داد و به‌جای آوردن حقوق مردم (روش‌های محاکمه و دادرسی و گوناگونی کیفرها) و همچنین چگونگی اوزان و مقادیر بوده‌است.
گَنباسَرْنی جَت نَسْک (از بخش‌های داتیک): دارای ۶۵ فرگرد و دربارهٔ پیوند زناشویی، پایهٔ ایمان و قانون‌های حقوقی و قضایی بوده‌است.
هوسْپارَم نَسْک (از بخش‌های داتیک): دارای ۶۴ فرگرد و دربارهٔ جهانِ پسین و همچنین دستورهایی دربارهٔ کشاورزان و حقوق آنان بوده‌است.
سَکاتوم نَسْک (از بخش‌های داتیک): دارای ۵۲ فرگرد و موضوع‌های گوناگونی چون دادِ شاهان، رخدادهای رستاخیز، بایسته بودن مبارزه با بدی و گناه، چگونگی داوری، طبقه‌های داوران و قانون‌هایی دربارهٔ مالکیت را شامل می‌شده‌است.
وندیداد نسک (از بخش‌های داتیک): دارای ۲۲ فرگرد و تنها نسک اوستایی ساسانی است که متن اوستایی و تفسیر پهلوی آن برجای مانده‌است. جغرافیا، داستان جمشید، رخدادهای رستاخیز، آداب پاکی، آداب بَرِشْنوم و دخمه کردن مردگان، دستورهای دینی را شامل می‌شود.
هاتخت نسک (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۳۰ فرگرد و دربارهٔ ایزدان و فرشتگان بوده‌است.
ستوت یشت نسک (از بخش‌های گاسانیک): دارای ۳۳ فرگرد و دربارهٔ ستایش اهورامزدا و امشاسپندان بوده‌است. در اوستای کنونی این نسک به نام سْتوتْ یَسْن به معنای یسناهای ستایش نام دارد.