مثنوی واله - سلطان

مثنوی واله سلطان

نویسنده: شمس الدین فقیر دهلوی , مهردخت برومند
ناشر: بنیاد فرهنگ ایران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 275
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت : درحد نو ؛ فاقد فرمان

مروری بر کتاب 

من نه از خود می روم دنبال او             سایه را سرگشته دارد آفتاب

میر شمس الدّین فقیر عبّاسی دهلوی، نامور به شمس الدّین ناظم، عربی دان، فقیه، متکلم، محدّث، صوفی و فاضل سده ی دوازدهم، زاده شده به سال 1115ﻫ.ق. در دار الخلافه ی شاه جهان آباد دهلی است.

او در آغاز، نام هنری مفتون را برگزیده بود.فقیر، مثنوی عاشقانه ی راستین واله سلطان را بر پایه ی زندگانی دوست خویش علی قلی خان واله ی داغستانی و در عشق او به دختر عمویش خدیجه سلطان در 3230 بیت درسال 1160 ﻫ.ق. به رشته ی نظم درآورد. در این جستار، پس ازشناساندن سراینده، شرح احوال، معرفی آثار او و وجوه برتری مثنوی واله سلطان، سبک آن، به روش تحلیل و توصیف متن بررسی خواهد شد.

 بر محاوره ایرانیان به مرتبه ی اعلی اطلاع داشت و به رویه ی ایشان در سخن طرازی همت گذاشت. سخن سنجان ایران زمین از وی حسابی بر می داشتند و شعر و شاعری وی را مسلم الثبوت می پنداشتند.» واله ی داغستانی می گوید: « در فن سخنوری به اعتقاد راقم حروف هیچ یک از متقدمین و متأخرین را پایه ی او نبوده و نیست چه جمیع محسنات و لوازم سخنوری را جامع است.»                                      

جدا ز روی تو، ای مه ستاره می شمرم                           شب فراق تو از بهر ماست روز حساب