مثنوی مولانا با کشف الابیات

مثنوی مولانا با کشف الابیات

نویسنده: مولانا جلاالدین محمد بلخی(مولوی)
خطاط: عبدالرحیم افشاری زنجانی
ناشر: اسلامیه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 820
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1338 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو  

مروری بر کتاب

گراور چاپ سنگی

مثنوی مولوی، اگر کتاب مقدس نباشد، بی شک قدسی است، اگر روحی نباشد، بی شک الهام غیبی است، و اگر آسمانی نباشد، نردبان آسمان است این کلام که از مقامات تبتل تا فنا / پایه پایه تا ملاقات خدا را شرح می دهد و صیقل ارواح و دکان وحدت است. این اثر ژرف شگرف، آفریدۀ طبع توانای شوریده و شیدا ترین شاعر و عارف ایران، حضرت مولانا است...

وقتی نی حکایت خود را به زبان شعر می گوید هر کسی از وی قصه یی دیگر می نویسد . لرمانتوف شاعر روس درین آواز غم آلود داستان دختری رنج کشیده را می شنود و مولوی ف عارف بزرگ ما ، سرگذشت روح دردمندی را که از نیستان جانها جدا مانده است .مثنوی، مشهور به مثنوی معنوی (یا مثنوی مولوی)، نام کتاب شعری از مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شاعر و صوفی پارسی‌گو است.

این نسخه که از روی نسخه متعلق به هفتصد سال پیش تهیه شده، نخستین بار به دستور و سرمایه رحیم‌خان علاءالدوله وزیر جنگ دورۀ قاجار کتابت و در سال ۱۲۹۹ به چاپ رسیده است. این مثنوی چهار ستونی و در هر صفحه ۲۹ سطر دوبیتی نوشته شده است.