مثنوی معنوی مولوی ؛ همراه با قاب

مثنوی معنوی

نویسنده: مولانا جلاالدین محمد بلخی(مولوی)
به کوشش : نظام الدین نوری
ناشر: آبان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 926
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار ؛ قابدار - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 1 

مروری بر کتاب 

براساس نسخه نیکلسون

مثنوی، مشهور به مثنوی معنوی (یا مثنوی مولوی)، نام کتاب شعری از مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شاعر و صوفی پارسی‌گو است.

این کتاب از ۲۶٬۰۰۰ بیت و ۶ دفتر تشکیل شده و یکی از برترین کتاب‌های ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده‌است؛ که در واقع عنوان کتاب نیز می‌باشد.

اگر چه قبل از مولوی، شاعران دیگری مانند سنائی و عطار هم از قالب شعری مثنوی استفاده کرده بودند ولی مثنوی مولوی از سطح ادبی بالاتر برخوردار است.

در این کتاب ۴۲۴ داستان پی‌درپی به شیوهٔ تمثیل داستان سختی‌های انسان در راه رسیدن به خدا را بیان می‌کند. هجده بیت نخست دفتر اول مثنوی معنوی به نی‌نامه شهرت دارد و چکیده‌ای از مفهوم ۶ دفتر است.

این کتاب به درخواست شاگرد مولوی، حسام‌الدین حسن چلبی، در سالهای ۶۶۲ تا ۶۷۲ هجری/۱۲۶۰ میلادی تالیف شد. عنوان کتاب، مثنوی، در واقع نوعی از ساختار شعری است که در این کتاب استفاده می‌شود. مولوی در این کتاب مجموعه‌ای از اندیشه‌های فرهنگ اسلامی را گرد آورده‌است.مولانا کتاب خود را مثنوی نامیده است که نام یکی از قالب های شعری ادبیات اسلامی خاور زمین است . نام دیگری بر آن ننهاده است .

بشنو از نی چون شکایت می کند 
از جداییها حکایت می کند 
کز نیستان تا مرا ببریده اند
در نفیرم مرد و زن نالیده اند 
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق 
تا بگویم شرح درد اشتیاق 
هرکسی کو دورماند ازاصل خویش 
بازجوید روزگار وصل خویش 
من به هر جمعیتی نالان شدم 
جفت بدحالان و خوش حالان شدم 
هرکسی از ظن خود شد یار من 
از درون ن نجست اسرار من 
سر من از ناله من دور نیست 
لیک چشم و گوش را آن نور نیست 
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست 
لیک کس را دید جان مستور نیست