متن کامل کتاب اخلاق ناصری

متن کامل کتاب اخلاق ناصری

نویسنده: خواجه نصیرالدین طوسی
مقدمه و پاورقی: وحید دامغانی
ناشر: فراهانی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 400
اندازه کتاب: جیبی - سال انتشار: دهه چهل - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو  ؛ عطف کتاب ساییدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب 

ترجمه آیه های قرآن، جملات و عبارات عربی معنای حدود 3000 واژه و عبارت مشکل سئوالات کنکور کارشناسی ارشد(با جواب)

خواجه نصیرالدین طوسی از نامدارترین دانشمندان اسلام و از بزرگ ترین علمای امامیه، علاوه بر علوی دینی در حکمت و بیشتر علوم زمان خود استادی و مهارت داشت. تالیف معروف تر او در علم اخلاق،«اخلاق ناصری» است که در هنگام اقامت خواجه در دربار ناصرالدین عبدالرحیم مکنی به ابوالفتح از سران دانش پرور اسماعیلیه، به نام وی پرداخته شده است.ماخذ عمده وی در این تالیف، بنا به گفته خود او کتاب تهذیب الاخلاق ابن مسکویه است.

مطالب کتاب، تلفیقی از دیدگاه فلسفی و علمی یونانی و دیدگاه اسلامی است که در باره انسان و خانواده و جامعه می‌باشد.  خواجه، با نوشتن این اثر که اولین اثر مهم حکمت عملی بود، سنتی را بنا نهاد که نه در دوره اسلامی و نه در دوره یونانی قبل از او، سابقه نداشت. کتاب اخلاق ناصری، ترجمه و تحریر « تهذیب الاخلاق » ابو علی مسکویه ، به اضافه دو قسمت دیگر در تدبیر منزل و سیاست مدن است که خواجه خود، به آن افزوده است. 

مؤلف، مدتی نسبتا طولانی، در دربار اسماعیلیان قهستان بود و از درباریان ناصر الدین عبد الرحیم به حساب می‌آمد. روزی در مجلس، ناصر الدین سخن از کتاب تهذیب الاخلاق ابو علی مسکویه به میان آورد و از نصیر الدین خواست که آن را از عربی به فارسی ترجمه کند؛ نصیر الدین در پاسخ گفت: زیبایی‌های لفظی این کتاب در اثر ترجمه از بین خواهد رفت و این کتاب، شامل تنها یکی از شاخه‌های حکمت عملی است؛ یعنی حکمت خلقی یا تهذیب الاخلاق و از دو شاخه دیگر (تدبیر منزل و سیاست مدن) یادی نشده است، سپس پیشنهاد تالیف کتابی را داد شامل سه بخش، به طوری که بخش اول، خلاصه کتاب تهذیب الاخلاق باشد و دو بخش دیگر، به دو شاخه دیگر دانش حکمت عملی با توجه به آثار و آرای دیگر حکما بپردازد. ناصر الدین موافقت کرده و مشوق مؤلف در تالیف گردید و نصیر الدین به احترام ناصر الدین، عبد الرحیم، نام کتاب را «اخلاق ناصری» نهاد. 

کتاب، شامل یک مقدمه و سه مقاله است. در مقدمه، سبب تالیف و موضوع کتاب و رئوس مباحث آن، بیان شده است. مقاله اول، در حکمت خلقی است که بیشتر مطالب آن از تهذیب الاخلاق ابن مسکویه برگفته شده است و شامل هفت فصل در مبادی و ده فصل در مقاصد است. مقاله دوم، در مورد تدبیر منزل بوده و شامل پنج فصل است. نصیر الدین آن را از رساله مختصر تدبیر منزل، نوشته نویسنده به نام آبروسن یونانی گرفته و خود، آن را به آداب متقدمان و متاخران موشح کرده است. مقاله سوم، شامل هشت فصل است که نصیر الدین در نوشتن آن از کتاب‌های فصول المدنی و آراء اهل المدینة الفاضلة فارابی و السیاسة ابن سینا، استفاده کرده است. در نهایت، این فصل، با قسمتی از وصایای منسوب به افلاطون تمام می‌شود.