متن هایی برای هیچ

متن هایی برای هیچ

نویسنده: ساموئل بکت
مترجم: علیرضا طاهری عراقی
ناشر: نشر نی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 84
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1386 - دوره چاپ: 3

مروری بر کتاب

کتاب «متن هایی برای هیچ» حول محور مفاهیمی سیر می کند که از مولفه های سبک بکتی محسوب می شود؛ بیان پارادوکس ها و دیالکتیک هایی چون هستی و امکان نیستی، بود و نبود، وجود و امکان، نومن و فنومن و... که در نهایت در حالتی مارپیچ وار و دایره ای به سوی هیچ انگاری ختم می شود.

 متن هایی برای هیچ شامل سیزده متن جداگانه است . هیچ کدام از این سیزده متن عنوانی ندارند. آنها انواع مختلفی از صدای ناشناخته و مجهول را نمایان می کنند.
طبق گفته ی گنتارسکی : "آنچه که پس از متن هایی برای هیچ برای خواننده باقی می ماند هیچ است. ممکن است آگاهی نامشخصی باشد که بکت در اوایل دهه 1950 مجددا بکار برد تا یک داستان غنی از تصاویر اما نه منسجم را ایجاد کند.

بنابراین ، این متن ها ، هنگامی که با سه داستان اولیه در کتاب اصلی مقایسه شوند ، می توانند به عنوان نمایشی از جنبش در نوشتار بکت از مدرنیسم تا پسامدرنیسم تعبیر شوند. بر خلاف داستانهای قبلی ، این قطعات دیگر داستانهای تکمیل شده نیستند ، بلکه تکه هایی هستند. روایتی از یک راوی آشکار شونده ، که به یک موجودی که هرگز قرار نیست کامل شود نیم نگاهی می اندازد. این ایده در متن 4 بیان می شود ، جایی که راوی. تصدیق می کند که داستان دیگر موردنیاز نیست. در اینجا نیز بکت مانند آثار دیگرش همه چیز را کنار می گذارد بجز چیزهایی که برای رسیدن به هسته ی حقیقت ضروری هستند.

سوال اساسی بکت در باب زندگی و معناباختگی مفهوم آن است، آیا لزومی دارد که جمله کلیشه ای و تکراری نویسنده آوانگارد یا ابزورد را درباره او به کار ببرم؟بکت به کمک نمادگرایی فرانسوی و دوری جستن از موقعیت های کلاسیک انگلیسی به بیان مفاهیم اساسی زندگی و تبیین وجود و امکان عدم ارتباط می پردازد.

یا با هم قدم می زدیم، دست در دست، ساکت، غرق دنیاهای خودمان، هرکس غرق دنیاهای خود، دست در دست فراموش شده. این طور است که تا حالا دوام آورده ام. کجا می رفتم، اگر می توانستم بروم، چه کسی بودم، اگر می توانستم باشم، چه می گفتم، اگر صدایی داشتم، چه کسی این حرف ها را در دهان من می گذارد؟
ساده جواب دهید، یک نفر ساده جواب دهد. همان بیگانه کهنه همیشگی است که فقط به خاطر او، من مفعولی موجودیت دارم، در قعر نیستی من، نیستی او، نیستی ما جواب ساده ای هست.