مبداء نژادهای انسان ؛ سلفون

مبداء نژادهای انسان

نویسنده: میخائیل نستورخ
مترجم: هوشنگ مشکین پور , فرامرز نعیم
ناشر: اندیشه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 199
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1351  - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو 

مروری بر کتاب 

مصور - تعدادی رنگی

مطالعه نژادها به خودی خود شاخه ای از دانش انسان شناسی است ،علمی که نژادهای انسانی را طبقه بندی می کند و چگونگی تکامل نژادها را تحت تاثیر عوامل بیولوژیک، جامعه شناسی و اقتصادی مطالعه می نماید علمی تازه کار است که با مسائل و مشکلاتی فراوان روبروست.

کتاب حاضر می کوشد تا مفهوم صحیح نژادهای انسانی را از دیدگاه دانش انسان شناسی به خواننده بفهماند.اکثر انسان شناسان، نژادهای انسان را به سه دسته ی بزرگ مغولی، اروپایی و سیاه تقسیم می کنند. این نژادهای بزرگ به هفت نژاد کوچکتر تقسیم می شوند که هر یک شامل گروه های متعددی می باشند و این گروهها به وسیله ی گروههای حد واسط به هم ارتباط دارند.

نژاد در اصطلاح زیست شناسی جمعیتی از یک نوع است که در فراوانی یک یا چند ژن از جمعیت‌های دیگر همان نوع، متفاوت است . اما مفهوم نژادهای انسانی برای فهم اختلافات انسانی به جهت عدم انطباق کامل با تعریف نژاد در زیست شناسی نادرست است. در حقیقت، دانشمندان اولیه انسان‌شناسی، زیرنوع های مختلف نوع انسان را ، نژاد نامیدند. در گذشته انسان شناسان زیستی ، انسان ها را بر پایه پراکندگی جغرافیایی و خصوصیات ظاهری و فیزیکی مثل رنگ پوست ، اندازه بدن، شکل سر و ترکیب مو به چندین دسته تقسیم می کردند.

در این طبقه بندی‌ها برخی افراد یک منطقه یا یک جمعیت در طبقه یا نژاد خاصی قرار می‌گرفتند؛در حالیکه افراد همان منطقه یا جمعیت ممکن بود در همان طبقه یا نژاد قرار نگیرند ، مانند روشن پوستان آفریقایی یا اروپاییهای سیاه پوست ، سیاحان قرن های 15 و 16 میلادی نخستین طبقه‌بندی‌های نژادی را ارائه کردند. در اولین طبقه‌بندی‌های نژادی ، انسان به 4 دسته انسان اروپایی ، آسیایی ، آفریقایی و امریکایی تقسیم می‌شد پس از آن، دانشمندان بر پایه رنگ پوست، ترکیب مو و شکل سر، و پراکندگی‌های جغرافیایی تقسیم بندی‌های دیگری را ارائه کردند.