مارکسیسم غربی و مکتب فرانکفورت

مارکسیسم غربی و مکتب فرانکفورت

نویسنده: آنتونیو نگری , مایکل هارت
مترجم : رضا نجف زاده
ناشر: قصیده سرا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 173
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1397 - دوره چاپ: 3

مروری بر کتاب

از نیمه های سده نوزدهم که مارکس محرومان و سرکوب شدگان را به خوداگاهی فراخواند و نابودی لایه های فوقانی جامعه را نوید داد،تا امروز،تولیدات فکری او همواره محل تاویل های مختلف بوده است.یکی از جریان هایی که در این پوشش تاریخی به موازات دیگر رویکرد تداوم یافت،مارکسیسم غربی است ویتگنشتاین،وبر ،فروید،نیچه،سوسور،گادامر و...همه به امداد پروژه مارکس فراخوانده شدند.

در تاریخ ۲۲ ژوئن ۱۹۲۴ در شهر فرانکفورت آلمان (کنار رود ماین)، انستیتوی تحقیقات اجتماعی - فرهنگی مستقل از دانشگاه گشایش یافت. این مؤسسه تحقیقاتی، اشتهار خود را مدیون جنبش اعتراضی دانشجوئی دهه ۱۹۶۰ (میلادی) مانند جنبش مه ۱۹۶۸ فرانسه میلادی است که غیر مستقیم از نظرات مارکس و نگرش انتقادی این مؤسسه (مکتب فرانکفورت) نشأت می‌گرفت.

این مؤسسه تحقیقات خود را بر پایه بینش کارل مارکس و زیگموند فروید از منظر اجتماعی- فلسفی در جوامع سرمایه‌داری، آغاز و گسترش آن را نقد و بررسی می کرد. یکی از معروف ترین تألیفات آن به نام «دیالکتیک روشنگری» اثر ماکس هورکهایمر که سال‌ها مدیریت مکتب را به عهده داشت و همکارش تئودور آدورنو، است.
پس از گذشت نه سال از تأسیس، مکتب فرانکفورت به دلیل داشتن عقاید مارکسیستی، مجبور به مهاجرت به ژنو (۱۹۳۳/۱۹۳۴) و سپس به آمریکا شد. در سال ۱۹۵۰ میلادی مجدداً به فرانکفورت نقل مکان کرد. طرفداران نسل اول این مکتب عبارت‌اند از: ماکس هورکهایمر، تئودور آدورنو، اریک فروم، هربرت مارکوزه، فرانس نویمان، والتر بنیامین.
نسل جوان‌تر مکتب فرانکفورت یورگن هابرماس و آلفرد شمیت بودند.

فرانکفورتی ها آنان که به بحران پرداختند آنان که هجرت کردند و آنان که به آشویتس گولاک اندیشیدند همگی از دل این سنت برآمده و میراث لئکاچ و گرامشی را فربه ساختند آدورنو هورکهایمر والتر بنیامین مارکوزه و هابر ماس همه اینجا هستند.این سوتر آنتونیو نگری و مایکل هارت روح مارکس را در دوران فرا شبکه ها احضار کرده و ناقوس مرگ امپراتوری را به صدا در آورده اند.