قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

ناشر: ذکر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 85
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1377 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ عطف کتاب ساییدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب

همراه با اصلاحات شورای بازنگری قانون اساسی (مصوب 1368)

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در ۲۴ آبان ۱۳۵۸ توسط مجلس خبرگان قانون اساسی ابتدا در ۱۷۵ اصل و سپس در ۱۷۷ اصل تألیف شد. در تاریخ ۱۱ و ۱۲ آذر ۱۳۵۸ در همه‌پرسی قانون اساسی با ۹۹/۵ درصد آرا تصویب شد. در سال ۱۳۶۸ پس از حکم سیدروح‌الله خمینی به سیدعلی خامنه‌ای رئیس‌جمهور وقت ، تغییراتی در آن داده شد. بازنگری قانون اساسی در تاریخ ۶ مرداد ۱۳۶۸ ، متعاقب همه‌پرسی بازنگری قانون اساسی به تصویب رسید. دولت وقت ایران میزان آرا را ۹۷/۵درصد اعلام کرده است.

در زمستان ۱۳۵۷ و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ، ایدهٔ تدوین قانون اساسی توسط روح‌الله خمینی و یارانش در پاریس مطرح شد. در همان‌جا پیش‌نویس اولیه قانون اساسی تهیه شد. بعدها پس از پیروزی انقلاب ، این پیش‌نویس توسط افراد و گروه‌های مختلف مورد نقد و بررسی قرار گرفت. در ۱۵ بهمن ۵۷ ، روح‌الله خمینی از جمله وظایف دولت موقت مهدی بازرگان را تشکیل مجلس مؤسسان منتخب مردم برای نگارش قانون اساسی اعلام کرد.

پس از شروع کار دولت بازرگان ، شورای عالی طرح‌های انقلاب با تصویب هیئت دولت در ۸ فروردین ۵۸ تأسیس و از وظایف این شورا ، تهیه طرح قانون اساسی بر مبنای ضوابط اسلامی و اصول آزادی عنوان شد. در ۱۲ مرداد ۱۳۵۸ انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی برگزار و اعضای منتخب از ۲۸ مرداد شروع به تدوین قانون اساسی کردند. در ۲۴ آبان ۵۸ کار تدوین به پایان رسید و دو روز بعد (۲۶ آبان ۵۸) در روزنامه کیهان به چاپ رسید.