فرهنگ نامگذاری در ایران اسلامی

فرهنگ نامگذاری در ایران اسلامی

نویسنده: علی مومن
ناشر: پایا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 412
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1382 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

یکی از وظایفی که شریعت مقدس اسلام و فرهنگ سنتی و تمدن ایرانی به عهده ما گذاشته و همواره آن را مورد تاکید قرار داده انتخاب نام مناسب برای فرزندان است که قطعا این مهم در صورتی تحقق خواهد یافت و این رساله در صورتی به انجام خواهد رسید که در انتخاب نام به تناسب های فرهنگی، دینی، ملی توجه عالمانه شود. زیرا توجه به موازین صحیح و رعایت موارد فرهنگی و تاریخی و مذهبی آن هم برابر آیات الهی و احادیث مستند از پدران و مادران خواسته شده است و این موازین دو مورد کلی را شامل می شود یکی اسلام و دیگری ایران.

نام هر شخص علاوه بر اینکه علامتی برای اوست و باعث تمایز و تشخیص او از دیگران می شود؛ انتخاب صحیح آن می تواند تأثیر تربیتی و روانی زیادی بر او داشته باشد هر بار با صدا کردن او به این نام، باعث می شود که خود را با مفهوم و حقیقت آن بیشتر مطابقت داده بلکه خود را مصداق واقعی آن بداند. اسم در لغت به معنای لفظی است که بر حقیقت و مسمائی دلالت کند،این کلمه از ماده (سمه) اشتقاق شده و «سمه» به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان می زنند، تا مشخص شود صاحب آن کیست و شاید از ریشه و ماده (سمو)گرفته شده باشد که در این صورت به معنای رفغت و بلندی است.

همچنانکه قلٌه از دامنه بخاطر رفعت و بلندیش ممتاز شده ؛ نام نیز باعث تشخیص افراد و تمایز آنان از دیگران می گردد. اسم در اصطلاح و عرف معادل نام و نشان است.انتخاب نام خوب برای نوزاد بسیار مهمّ است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را از حقوق فرزند بر گردن پدر می‌داند و می‌فرمود: «بهترین نام‌ها، نامی است که در آن نشان عبودیت خداوند باشد؛ مانند عبدالله».

قرآن کریم ارتباط با خداوند و خواندن او به نام های نیکویش را امر فرموده و کسانی که احترام خداوند را رعایت نمی نمایند و با خطاب های ناپسند او را صدا می زنند مورد نکوهش قرار داده و دوری از آنان را به مؤمنین سفارش نموده است و می فرماید « و برای خداست نام های شایسته پس با این نام ها خدا را بخوانید و از کسانی که نام های خداوند را تحریف می کنند کناره گیری کنید،آنان بزودی به جزای اعمالی که انجام می دهند می رسند.»