غزلیات مرحوم شاطر عباس صبوحی

غزلیات شاطر عباس صبوحی

نویسنده: شاطر عباس صبوحی
به کوشش: ا. عبرت
ناشر: شهشهانی - گودرزی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 64
اندازه کتاب: جیبی گالینگور - سال انتشار: 1324 - دوره چاپ: 9

کمیاب - کیفیت : در حد نو

مروری بر کتاب

شاطر عباس متخلص به صبوحی، به سال ۱۲۷۵ در شهر قم ولادت یافت. نام پدر «محمدعلی» بود.صبوحی صدایی بم و مردانه و گیرا داشت. راجع به خلق و خویش گفته اند:خوش مشرب، مصاحبتش دلپذیر و مطبوع بود.اغلب فکور و اندیشناک به نظرمی رسید.درهنگام کار،همیشه پیراهنی تمیز و پاک به تن می کرد و پیش بندی لطیف می بست.

ولی در بیرون از محل کار سرداری ماهوت آبی کمر چین دربر می نمود.زلفانش انبوه و تا پشت گردنش افتاده بود.در شرح حالش آمده است: از شاعران خوش قریحه، خوش ذوق و با استعداد کافی در غزل و رباعی بوده است.اشعارش،بسیار روان و ساده و در خور فهم عموم طبقات می باشد.

آسمان گر ز گریبان قمر آورده برون
از گریبان تو خورشید سرآورده برون
به تماشای خط و خال رخ چون قمرت
دلم از روزنه ِ دیده سرآورده برون

***

لاله خونین کفن از خاک سرآورده برون
خاک مستوره‌ی قلب بشر آورده برون
نیست این لاله‌ی نوخیز، که از سینه‌ی خاک
پنجه‌ی جنگ جهانی، جگر آورده برون.

شاطرعباس غیر از غزلیات آثار دیگری از قبیل «مسمطات»«رباعیات»و «دوبیتی» از خود یادگار نهاده است.از جزئیات زندگی این شاعر اطلاع دقیقی در دست نیست و قدر مسلم اینست که وی عارفی وارسته بود.وفات شاطر عباس صبوحی به سال ۱۳۱۵ در تهران اتفاق افتاد.

من همان «شاطر» عشقم که به تو شرط کنم        گر کشم دست ز دامان تو ، نادرویشم!