در این نوشتار ، شرح زندگی علامه محمدباقر مجلسی (ره) از محدثان شیعه ، بازگو گردیده است. محمدباقر مجلسی در سال 1037 هجری ، اواخر حکومت شاه‌عباس کبیر در خانواده‌ی علم و فضیلت در عصر مرجعیت میرداماد فقیه و فیلسوف نامی در شهر اصفهان متولد شد. پدر او محمدتقی مجلسی‌اصفهانی مشهور به مجلسی اول است که در عهد صفویه امامت جمعه اصفهان را داشته است. بیش‌تر تحصیلات او در علوم دینی در خدمت پدرش مجلسی اول بود. در اندک‌زمانی مراحل مختلف علمی و تحصیلی را طی کرد. محمدباقر در دوران جوانی دروس خود را در معقول و منقول نزد بزرگان دین که در اصفهان به تدریس علوم معقول و تعلیم و تربیت طلاب علوم دینی مشغول بودند، تکمیل نموده، هم‌چنین علامه مجلسی در علوم و فنون گوناگون از محضر ملامحسن فیض کاشانی بهره‌ی کافی گرفت و از وی به دریافت اجازه نایل گردید.

از این گذشته ، طی سفری که به مکه و عراق و مشهد نمود از علمای بزرگ عصر هم بهره‌ی علمی گرفت و از آن‌ها به دریافت اجازات نایل آمد. او با زمینه‌ی قبیل که داشت و نیز تکمیل معلومات خود در رشته‌های مختلف علمی اعم از عقلی و نقلی به علم حدیث و آثار اهل بیت عصمت و طهارت دل بسته و تمام اوقاتش را صرف آن نمود تا در آن فن به سرحد نهایی رسید و منشا تحولی بزرگ گردید.

تالیفات علامه مجلسی عبارت‌اند از: حیات القلوب، حلیه المتقین، حق الیقین، عین الحیوه، جلاءالعیون، توجیه مفضل و... علامه مجلسی در 60 سالگی به اصرار شاه سلیمان صفوی به مذهب شیخ الاسلامی که بالاترین مقام عالی دینی بود برگزیده شد و تا پایان عمر در این منصب باقی ماند. او در شب 27 ماه مبارک رمضان سال 1110 هجری قمری در اصفهان وفات یافت. نگارنده در پایان کتاب مختصری از بحارالانوار (تالیف علامه مجلسی دوم) را آورده است.