عروض ، بدیع ، قافیه

نویسنده: مرتضی مدرس گیلانی
ناشر: حافظ - مصطفوی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 105
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1318 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد  نو _ نو

مروری بر کتاب 

برای سال ششم ادبی و متفرقه و دانشکده ها

علم بدیع یا فن بدیع در اصطلاح ادبیات، سومین فن (بعد از معانی و بیان) از فنون بلاغت است و موضوع آن آرایش‌های سخن فصیح و بلیغ در نظم و نثر است.به این آرایش‌ها محسّنات و صنایع بدیعی و نیز آرایه‌های ادبی می‌گویند. بدیع را مانند ادویه دانسته‌اند که اگر به اندازه استعمال شود، غذا را مطبوع و لذیذ می‌کند، و اگر زیاد شود آن را تند و نامطبوع می‌سازد.

واژهٔ بدیع صفتی است بر وزن فعیل (مشبّهه) دارای دو معنی فاعلی «پدیدآورنده» و مفعولی «نوپدید و شگفت». کلمهٔ بدیع در لغت به‌­معنی چیز تازه و نوظهور و نوآیین و در اصطلاح عبارت است از آرایش سخن فصیح و بلیغ، خواه نظم باشد و خواه نثر و مرادف آن ­را سخن‌­آرایی و نادره‌­گویی و نغزگفتاری می‌توان گفت....

خوشبختانه به تازگی سرفصل­های برنامه درسی رشتۀ زبان و ادبیات فارسی تغییر کرده است و توانسته بسیاری از کاستی­های برنامۀ درسی گذشته را رفع کند. انتشارات فاطمی نیز با توجه به این تغییرات و در راستای وظایف آموزشی خود، در اولین گام با درک ضرورت تغییر کتب درسی این رشته و مطابق با سرفصل­های جدید، مجموعه کتابهای درسی دانشگاهی رشته زبان و ادبیات فارسی را با ویژگی های ذیل به محضر استادان زبان و ادب فارسی پیشکش می کند.