طب الصادق ؛ سلفون

طب الصادق

نویسنده: محمد خلیلی
مترجم: نصیرالدین امیر صادقی تهرانی
ناشر: عطائی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 224
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1349 - دوره چاپ: 9

کمیاب - کیفیت : در حد نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب

طب و بهداشت از نظر امام صادق علیه السلام ؛ به انضمام فرهنگ گیاهان دارویی

طبابتی که در این کتاب از آن بحث می شود، علمی است که در مورد عوارض جسم و روح هر دو گفتگو می کند. زیرا آدمی موجودی است مرکب از جسم و روح، که سلامتی و بیماری هر یک در دیگری مؤثر است، و انسان سالم آن است که از هر دو جهت سلامتی داشته باشد. عمدهء بحث در این کتاب، از طب جسمانی امام صادق(ع) است. راهنمایی که امام(ع) در مورد وضع بهداشت و یا درمان بیماریهای تن می کند، تبعی و مقدمه ای است، یعنی از آن جهت است که بدن، ابزار روح و اسباب کارآن است.

در این کتاب در مورد بیماریها و درمان آنها ، خواص دارویی گیاهان و بعضی از مواد غذایی( همراه با روایات وارده در این موارد) مطالب مفیدی ذکر شده است.

طبیب تا زمان موسى (ع) ((معالج )) نامیده مى شد. روزى موسى بن عمران در مناجات خود عرضه داشت ، الهى این دردها را چه کسى به جان آدمیزاد مى اندازد؟ خطاب رسید: من . موسى گفت : به این دردها چه کسى درمان مى بخشد؟ باز هم ذات اقدس الهى فرمود: من به بندگان دردمندم دوا مى دهم . موسى بن عمران در این هنگام گفت : پروردگارا وقتى که درد از تو و درمان هم از توست پس معالج چه کاره است ؟ خطاب آمد.

- درد را خودم و درمان را هم خودم مى فرستم . فقط معالج در این میان طیب خاطرى پیدا مى کند که بیمار از چنگ خطر گریخته است . از آن تاریخ معالج را طبیب خوانده اند.

در فراز دیگرى امام صادق (ع) فرموده : تا بدن ، خود مى تواند با نیروهاى طبیعى بر ضد بیمارى پیکار کند از استعمال دوا پرهیز کنید.

امام مى فرماید: کسى که از بیمارى نجات یافته و با این حال خودسرانه به استعمال دوایى پرداخته که به مرگش منجر شده است مستحق نفرت و خشم من خواهد بود. من از او بیزارم زیرا او در این اقدام خودسرانه خودکشى کرده است .