ضرورت هنر در روند تکامل اجتماعی

ضرورت هنر در روند تکامل اجتماعی

نویسنده: ارنست فیشر
مترجم: فیروز شیروانلو
ناشر: توس
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 384
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1349 - دوره چاپ: 3

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب

هنر،خود واقعیتی‏ اجتماعی است.جامعه به هنرمند،این جادوگر والامرتبه،نیازمند است و حق دارد از وی‏ بخواهد که از نقش ویژه‏ی اجتماعی خود،آگاه باشد...معمولا هنرمند برای خود،رسالت‏ اجتماعی دوگانه‏ یی قایل می‏شود:

رسالت اجتماعی مستقیم،که از جانب شهر،اتحادیه ‏ی‏ شهر و یا گروهی اجتماعی به وی محول می‏شود و رسالت اجتماعی غیرمستقیم،که از احساس پراهمیت شخصی وی مایه می‏گیرد،یعنی از آگاهی اجتماعی او...هنر جامعه‏ گرا، هر قدر چشم‏انداز آینده‏ ی خود را از به کمال مطلوب رساندن حال بیش‏تر متمایز سازد، قدرت و ایقان بیش‏تری کسب می‏ کند...

جهان صنعتی و بورژوایی ٬ به جهانی نا آشنا و بیگانه نسبت به روابط و مناسبات مادی نفوذ ناپذیر ٬ تبدیل شده است.انسانی که در این جهان زندگی می کند ٬ از آن و همچنین از خودش بیگانه است .هنر و ادبیات نو غالبا به اتهام نابود کردن واقعیت ٬ مورد شماتت و سرزنش قرار می گیرند.چنین گرایش هائی وجود دارد ؛ لیکن در واقع ٬ نویسندگان و نگاره پردازان نیستند که واقعیت را منسوخ کرده اند _ واقعیتی که به پریروز تعلق داشته ٬ واقعیتی که مدت هاست چیزی جز شبح از آن باقی نمانده و در چهارچوب متحجری از عبارات ٬ پیشداوری ها و دوروئی ها حفظ می شود .

محصول غائی دستگاه های وسیع پژوهشگری ٬ تحقیق ٬ تحلیل ٬ آمارگیری ٬ گردهمائی ٬ گزارش و عناوین ٬ عبارت است از ستون فکاهی مطبوعات ٬ یعنی تجسم جهان موهوم همه کس و هیچ کس ! وهم ٬ بر مسند تناقض نشسته است.حاصل انبوهی از «نقطه نظرها» همشکلی زننده ی افکار است.پاسخ را قبل از طرح سؤال می گویند.معدودی کلیشه ٬ که برخی از آنها زمانی انعکاس واقعیت بودند ٬ مکررا بکار می روند.ان ها ٬ امروز ٬ به همان اندازه به واقعیت شباهت دارند که سلطان نفت به تمثالی مقدس شبیه است.

کارل کراوس طنزنویس اتریشی می نویسد : من معتقدم که رخ داده ها دیگر رخ نمی دهند بلکه کلیشه ها هستند که خودبخود به کار می افتند .اشیاء از حد مردم ٬ وسیله ها از حد هدف ها و ابزارها از حد تولیدکنندگان شان ٬ گذشته