صلحی که همه صلح ها را بر باد داد

صلحی که همه صلح ها را بر باد داد

نویسنده: دیوید فرامکین
به کوشش : حسن افشار
ناشر: ماهی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 624
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1397 - دوره چاپ: 6

مروری بر کتاب 

تصاویر گلاسه

فروپاشی امپراطوری عثمانی و شکل گیری خاورمیانه معاصر

 صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد روایتی است از وقایعی که به فروپاشی امپراتوری عثمانی در طول حنگ جهانی اول انجامید و مایه‌ی تغییر اساسی در خاورمیانه شد و بنا به عقیده‌ی نویسنده، به شروع جنگی دامن زد که همچنان ادامه دارد. این کتاب تنها به نقش اروپا در خاورمیانه نمی‌پردازد، بلکه تأثیر این دگرگونی در خود اروپا را نیز دربرمی‌گیرد.

گاه خواننده را با خود به دل بیابان‌های شبه‌جزیره‌ی عربستان می‌برد و با ماجراجویی‌های لارنس همگام می‌کند و گاه از اختلافات و مناقشات دولتمردان اروپایی در پایتخت‌هایشان پرده برمی‌دارد. می‌توان تاریخی را که این کتاب بدان پرداخته سفر پیدایش قرن بیستم و خاورمیانه‌ی امروزی دانست. 

نویسنده  در این کتاب آشکار می کند که چگونه و چرا متفقین تصمیم گرفتند جغرافیا و سیاست های خاورمیانه را از نو بسازند، و در کشورهایی چون عراق، اردن، اسرائیل و لبنان تغییراتی عمده را به وجود آورند. این نویسنده با تمرکز بر سال های سرنوشت ساز 1914 تا 1922، زمانی که همه چیز حتی اتحادی میان ناسیونالیسم عربی و صهیونیسم ،ممکن به نظر می رسید، سولاتی را در این باره مطرح می کند که چه اتفاقاتی می توانست به شکلی متفاوت رقم بخورد و پاسخ هایی را ارائه می دهد درباره ی این که چرا اتفاقات به گونه ای که تاریخ نشان می دهد، به وقوع پیوستند. کشمکش کنونی مربوط به سرزمین فلسطین، در این رویدادهای رقم خورده طی 85 سال گذشته ریشه دارند.

خاورمیانه سرزمین عجیبی است. جغرافیای خاص این منطقه در طول تاریخ باعث شده است این سرزمین روز خوش نبیند. همواره ابرقدرت‌ها تلاش کرده‌اند بازی را در این منطقه بر اساس منافعشان پیش ببرند و این تضاد منافع برای مردم این سرزمین همیشه جنگ و خون و آتش به همراه داشته است. به نظر می‌رسد خاورمیانه هرگز به آرامش نخواهد رسید. دیوید فرامکین در کتاب صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد از سقوط امپراتوری عثمانی و ظهور خاورمیانه‌ی جدید می‌نویسد و از بسیاری از  پیچیدگی‌های سیاسی‌ای که سرنوشت مردم این منطقه را تحت تاثیر خود قرار داده است، پرده بر می‌دارد.
امپراتوری عثمانی که در قرن‌های گذشته به روم نیز معروف بود، بزرگ‌ترین امپراتوری مسلمان تاریخ بوده است و چندین قرن بر جنوب شرق اروپا، غرب آسیا و شمال آفریقا حکومت می‌کرد.
عثمان یکم از رهبران قبایل غُزها این امپراطوری را اواخر قرن سیزدهم میلادی (سال 1299) پایه‌گذاری کرد. این امپراتوری طی قرن‌ها سرزمین‌های خود را گسترش داد و در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی به اوج خود رسید. پایتخت عثمانی شهر قسطنطنیه بود م  این امپراتوری سال‌ها پلی میان غرب و شرق به حساب می‌آمد.
امپراتوری عثمانی اوایل قرن بیستم دست به اشتباهات زیادی از جمله کشتار ارمنی‌ها زد. در نتیجه‌ی این اقدامات نسنجید، عثمانی افول کرد و در جنگ جهانی اول درهم شکسته شد. سوم مارس 1924 رسما امپراتوری عثمانی دیگر وجود نداشت و تاریخ خاورمیانه وارد مرحله‌ی جدیدی شد.

فهرست

بخش اول: در چهار راه تاریخ
بخش دوم: کیچِنر، نگاه به آینده
بخش سوم: بریتانیا در باتلاق خاورمیانه
بخش چهارم: براندازی
بخش پنجم: متفقین در حضیض اقبال
بخش ششم: دنیاهای تازه و ارض‌های موعود
بخش هفتم: حمله به خاورمیانه
بخش هشتم: غنایم جنگی
بخش نهم: چون آب‌ها از آسیاب افتاد   
بخش دهم: طوفان بر فراز آسیا
بخش یازدهم: بازگشت روسیه به خاور میانه
بخش دوازدهم: توافق 1922 خاورمیانه