صدای بال برفی فرشتگان

نویسنده: جبران خلیل جبران
مترجم: مسیحا برزگر
ناشر: آسیم
زبان کتاب: فارسی - انگلیسی
تعداد صفحه: 235
اندازه کتاب: خشتی گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1385 - دوره چاپ: 1
 

مروری بر کتاب 

سخنانِ این پیام‌آورِ قرن بیستم “جبران خلیل جبران”، به آواز چکاوک می‌مانَد. جانِ افسرده‌ی انسانِ روزگارِ ما، تشنه‌ی شنیدنِ آواز‌های این مرغِ هواهای باز است. او زیبایی و پاکیِ نگاهش را در آوازش می‌ریزد، آن را بر بال‌های موسیقی می‌نشاند، و بی‌مضایقه به ما هدیه می‌کند. بشنوید!

آری، صدای بالِ برفی فرشتگان به گوش می‌رسد!
We may change with the seasons, but the seasons will not change us.

ما می‌توانیم، با فصل‌ها دگرگون شویم، اما فصل‌ها نمی‌توانند ما را دگرگون کنند.
Does the song of the sea end at the shore, or the hearts of those who listen to it?

آیا آوازِ دریا در ساحل فرو می‌نشیند، یا در دل‌های کسانی که به آن آواز گوش می‌سپارند؟
Prayer is the song of the heart, that makes its way to the throne of God, even when entangled in the wailing of thousands of souls.

نیایش، آوازِ قلب است، که حتی در مخمصه‌ی شیونِ هزاران روحِ دیگر، راهِ خود را تا عرشِ خداوند، هموار می‌کند....

ترجیح می‌دهم گُنگِ خواب‌دیده‌ای باشم در میانِ بی‌چیزترین آدمها، با آرزوهایی برای دست یافتن. دوست ندارم اربابی باشم در میان آنهایی که نه رؤیایی در سر دارند، و نه آرزویی در دل.
من راز دریا را هنگام تامل بر روی شبنمی دریافتم .
کجا می توانم بیابم انسانی را که تحت فرمان عقلش باشد ، و نه در انقیاد عادات و تمناهایش ؟
کسی که تواناییهایش افزایش می یابد ، دوستانش کاهش می یابد .
اگر فقیر هستی ، اجتناب کن از کسی که آدمها را با معیار ثروت می سنجد .