در سواحل رودخانه ی آمازون قبیله ای وجود دارد که تمام افراد آن را زنان بسیار زیبا و دلفریب تشکیل می دهند. اطراف آمازون را جنگل های مخوف و انبوهی فرا گرفته و در همین قسمت جنگل زندگی می کنند.

تاکنون هیچ جهانگرد مشهور و هیچ ماجراجوی بی باکی نتوانسته به منطقه نفوز آنها راه یابد زیرا علاوه بر خطرات بسیاری که در راه موجود است، زنان آمازون آنقدر خطرناک هستند که تصور نمی رود بر بیگانه ای دست یابند و او را زنده رها کنند که به خانه و شهر و دیار خویش باز گردد.داستان زیر از یادداشتهای کسی تهیه و تدوین گردیده که شش سال در میان افراد این قبیله زندگی کرده و عاقبت نیز با زبردستی تمام از میان آنها گریخته و جان به سلامت برده است...!!

جوان مردم شناس آمریکایی با اینکه نیاز مالی ندارد اما از سر بیکاری و علافی راه جنگلهای آمازون را در پیش می گیرد . در این سفر یک شکارچی که به طور اتفاقی با او آشنا شده او را همراهی می کند. در این سفر انواع بلایای طبیعی مانند سرما، گرما، سیل و حیات وحش و عوامل انسانی گوناگون او را دچار دردسر و ماجراهای دهشت انگیزی می کند و البته ماجراجویی و کنجکاوی های خودش دردسرهای بیشتری را برای او رقم می زند.

او در این سفر که آن را برای چند ماه در نظر گرفته بود اما شش سال به درازا کشید با راهزنان، قبایل وحشی، آدمخواران، مارهای عظیم الجثه بوآ و آنا کندا، مورچه های قرمز گوشتخوار، شیر و پلنگ، تمساح و گوریل و ... در می افتد، در بسیاری موارد زخمی می شود و دوستش یوری و گاه دارو ها ی طبیعی وحشیان او را از مرگ حتمی نجات می دهند. یکی از قبایلی که او مدتها در میان آنها زندگی می کند قبیله «زنان وحشی جنگل باران» است و ماجراهای شاد و غم انگیز زیادی را در آنجا از سر می گذراند. او با کوله باری از تجارب گوناگون و دو زن آمازونی به کشور خویش باز می گردد و البته همیشه زندگی خود را مدیون دوستش یوری می داند که بدون او این سفر برای او ممکن نبود.

قهرمان داستان در مورد زنان می گوید: زنان در هر جای دنیا که باشند چه متمدن، چه وحشی ویژگی ها و روحیات مشابهی دارند و فرقی ندارد که ساکن نیویورک باشند یا ساکن جنگل باران در آمازون.