شرح حال رجال و مشاهیر نامی ایران

نویسنده: مصطفی صدری
ناشر: شقایق
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 453
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1367 - دوره چاپ: 2

کیفیت : 

مروری بر کتاب

شرح حال مختصر همراه با نمونه هایی از آثار بزرگان ایران همچون مولانا ، سعدی ، حافظ ، فردوسی و ...

ملک الشعراء محمدتقی بهار ، شاعر ، نویسنده و سیاستمدار معاصر در سال 1265 شمسی در مشهد متولد شد. بهار ، از سن سه سالگی به مکتب رفت و قرآن و شرعیات و خواندن فارسی را نزد زن عمویش که معلم مکتبخانه بود ، یاد گرفت. در هفت سالگی نزد پدرش به مطالعه پرداخت ، ادبیات فارسی را آموخت و اشعاری در همان بحر و قافیه ی شاهنامه می گفت.

پس از آن ریاضیات و منطق را نزد میرزا عبدالرحمن شیرازی که از مشاهیر و مدرسین مشهور بود ، فراگرفت و چند سالی نیز معلومات ادبی فارسی و عربی را از محضر میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری و سید علیخان درجزی استفاده کرد. بهار در سال تحصیلی 1307-1308 شمسی در دارالمعلمین عالی به تدریس اشتغال یافت. وی پس از کناره گیری از سیاست در سال 1313 شمسی و روی آوردن به امور فرهنگی و ادبی ، استاد کرسی سبک شناسی در دانشکده ادبیات تهران گردید. بهار همچنین در سال 1333 قمری ، در ازای خدمات ملی ، از طرف اهالی سرخس ، دره گز و کلات به نمایندگی دور سوم مجلس شورای ملی انتخاب گردید و به تهران رفت.

وی در مجلس چهارم ( 1300-1302 شمسی ) از بجنورد و در مجلس پنجم ( 1302-1304 شمسی ) از کاشمر ( ترشیز ) ، همچنین در دوره ی ششم مجلس ( 1305-1307 شمسی ) و دور پانزدهم ( 1324-1326 شمسی ) از تهران به نمایندگی مردم برگزیده شد. به هنگام تشکیل کابینه ی قوام السلطنه ( 25 بهمن 1324 ) ، بهار برای مدت کوتاهی نیز به عنوان وزیر فرهنگ معرفی شد. استاد ملک الشعراء بهار ، در اردیبهشت 1330 شمسی در اثر بیماری سل درگذشت.