شخصیت های آثار ماکسیم گورکی

شخصیت های آثار ماکسیم گورکی

نویسنده: مهین نثری، محمد مهاجر
ناشر: نمایش
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 313
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1396 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

کودکی خویش را چون کندوی عسلی در نظر مجسم می کنم. مردم ساده و معمولی، مانند زنبورهای عسل، شهد معلومات و افکاری را که درباره زندگی داشتند به این کندو آوردند. یک یک آنان به قدر درک و با کمال کرامت، روح مرا غنی ساختند. بارها این عسل، ناپاک و تلخ بود ولی با این حال هر دانشی حکم عسل را دارد...
این چنین ماکسیم گورکی تاثیر جامعه آن روز روسیه را در روح و جانش بیان می کند. همچون عسل، ولی گاه ناپاک و تلخ و این تلخی در نامش گورکی (تلخ) تجلی پیدا کرد...

آلکسی ماکسیموویچ پشکوف که با نام ماکسیم گورکی شناخته می شود نویسنده ی روس و اهل شوروی است، که از بنیان گذاران سبک ادبی واقع گرایی سوسیالیستی می باشد. گورکی فعال سیاسی بوده و پنج بار نامزد جایزه ی نوبل ادبیات شده است او.پیش از کسب موفقیت های بزرگش در حرفه ی نویسندگی به مدت پانزده سال در نقاط گوناگون امپراتوری روسیه چرخید و شغل های زیادی عوض کرد. تجربیاتی که از این راه به دست آورد بعدها در نوشته های او مشهود بود.

معروف ترین آثار گورکی عبارتند از: در اعماق،مادر، بیست وشش مرد ویک دختر، آوای مرغ طوفان ،دوران کودکی. او با دو نویسنده ی معروف روسی لئو تولستوی و آنتون چخوف در ارتباط بود و در خاطراتش به آن ها اشاره کرده است. گورکی عضو فعال جنبش سوسیال دموکرات مارکسیستی بود و علنا با حکومت تزار مخالفت می کرد. برای مدتی نیز با ولادیمیر لنین و الکساندر بوگدانف از شاخه ی بلشویکی حزب همراه بود ولی بعدها به منتقد تند لنین تبدیل شد و او را شخصی توصیف نمود، بیش از حد جاه طلب، بی رحم و تشنه ی قدرت که هیچ مخالفتی را برنمی تابید.

ماکسیم گورکی بخش عمده ای از عمرش را هم در دوران تزاری و هم بعدها در دروان شوروی، در تبعید خارج از روسیه گذراند. در ۱۹۳۲ او با دعوت شخص استالین به اتحاد جماهیر بازگشت و در ژوئن ۱۹۳۶ در آنجا در گذشت.