وقتی ذهن انسان مثل زلزله نگاری خطاناپذیر کوچک ترین نامردیها را ثبت می کند ، وقتی تمام رنجهای دیروز ، به تقویم امروز انسان سنجاق می شود ، وقتی قطرات ریز و تند باران مصائب نمی گذارد مناظر آن سوی پنجره فردا دیده شود ، موافقت با روزگاری که سر ناسازگاری دارد ، بهترین راه سرکوب آن است ...

مرجان زن جوانی است که بعد از جدایی از همسرش با پدر و مادر و خواهر خود زندگی می‌کند. او پزشک است و طبابت می‌کند. پدر و مادر مرجان می‌خواهند هرچه زودتر او سروسامان بگیرد و ازدواج کند. چراکه نگران حرف بازی مردم نسبت به دخترشان هستند؛ اما مرجان می‌خواهد مستقل زندگی کند به همین دلیل از خانواده‌اش جدا می‌شود.

او در این مسیر اگرچه مستقل‌تر می‌شود اما به‌عنوان یک زن مطلقه در جامعه‌ی خود آرامشی ندارد. نگاه‌هایی که او را آزار می‌دهد. مرجان در این میان یک عشق ممنوعه در دل دارد. عشقی که آن را مثل یک راز از خانواده‌ی خود پنهان نگه می‌دارد اما برملا شدن ای راز باعث طرد شدن و دوری او از سوی خانواده می‌شود دوری که درنهایت او را با شوک عجیبی مواجه می‌کند....

یکی از مشکلاتی که بسیاری از زنان در جوامع بعد از طلاق با آن درگیر هستند، نگاه و نوع تفکر جامعه نسبت به آن‌هاست. این تفکرات و عقاید گریبان گیر بسیاری از خانواده‌ها نیز می‌شود و آن‌ها را دچار واهمه می‌کند. خوشبختانه طی سال‌های اخیر نقش زنان در جامعه پررنگ‌تر شده و زنان مطلقه با پیشرفت روزافزون نه تنها از نظر فردی بلکه از نظر اجتماعی هم جایگاه بالاتری نسبت به قبل پیدا کرده‌اند.

بسیاری از این زنان همچنان با عقاید و تفکرات خرافاتی جنگیده‌اند و مستقل به زندگی ادامه داده‌اند؛ اما پرسشی که هنوز میان مردم به‌ویژه زنان مطرح است، این است که آیا اکثر خانواده‌ها، اکثر مردم و اکثر جوامع توانستند نگاه خود را به زنان مطلقه تغییر دهند؟ شهره وکیلی در رمان شب عروسی من داستان زن جوانی که از همسر خود جداشده و به دنبال استقلال خود می‌گردد را روایت می‌کند.