شاهنامه فردوسی بر اساس نسخه مسکو ؛ مصور گلاسه, رحلی قابدار

شاهنامه فردوسی

نویسنده: حکیم ابوالقاسم فردوسی
ناشر: راستی نو
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 591
اندازه کتاب: رحلی گالینگور روکشدار ؛ قابدار - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

مصور

مینیاتور رنگی گلاسه

در این اثر خوانندگان با شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی که از آن با عنوان گنجینه گراسنگ زبان و ادب فارسی یاد می‎شود، آشنا می‎شوند. اشعار شاهنامه حماسی است و تاریخ ایران را از دوره اساطیری تا عصر سلسله‎های پادشاهی واقعی و ملی در بر می‎گیرد.

 گفتارهای نخست شاهنامه به آفرینش جهان و مردم، ستایش پیامبر(ص) و مطلب دیگری اختصاص یافته است. فردوسی سپس اشعاری را در پادشاهی کیومرث، هوشنگ، تهمورث، جمشید، ضحاک و فریدون و رویدادهایی که هر یک با آن مواجه بوده‎اند سروده است. وی آنگاه رویدادها و حوادث پادشاهی منوچهر، طهماسب، گرشاسب، کیقبا و کیکاوس را به نظم کشیده است. 

داستان سیاوش خود ماجراهای بسیار دارد و اشعار آن بسیار دلنشین است که مبحث بعد به این موضوع اختصاص داده شده است. رستم و سیر تحولات زندگی او تا لشکرکشی اسکندر خود بخش حجیمی از دیوان شاهنامه را به خود اختصاص داده است. فردوسی در پایان گزارش کاملی از سلسله پادشاهی اشکانیان و ساسانیان و سیر تحولات آن‎ها در قالب اشعار گرم و گیرا، زنده و پویا به خوانندگان عرضه می‎دارد.

همیشه مالک این ملک ملت است که داد         سند بدست فریدون ؛ قباله دست قباد 
 

شاهنامه فردوسی داستان شاهان نیست ؛ مجموعه کارنامه هایی است که داستان و سرگذشت پدران توست و اینکه برای زنده ماندن چگونه جنگیده اند ؛ برای پیروزی حق چگونه قیام کرده اند ؛ چگونه از طبیعت آموخته اند و چگونه آن را رام کرده اند و چگونه با جان و تنشان این ملک را حفظ نموده اند ؛ چگونه پیرو راستی و ایمان به خداوند بوده اند و این همان میراثی است که امروز بدست تو سپرده شده. پهنه تاریخ ما که نشانه تمامی رنج ها و شادی ها ؛ دادگری ها و ستم هاست ؛ هنوز بارور از حماسه رستم ها و پهلوانی هاست . 

نامه شاهان 

فردوسی در آغاز شاهنامه چنین می گوید که از زمانهای باستان در ایران کتابی بود پر از داستانهای گوناگون که سرگذشت شاهان و دلاوران ایران را در آن گرد آورده بودند. پس از آنکه شاهنشاهی ایران به دست تازیان برافتاد این کتاب هم پراکنده شد. اما پاره های آنرا موبدان در گوشه و کنار نگاه میداشتند ، تا آنکه یکی از بزرگان و آزادگان ایران که مردی دلیر و خردمند و بخشنده بود ، به جستجو افتاد تا تاریخ گذشته ایران را از روز نخست بیابد و آنچه را بر شاهان و خسروان ایران گذشته است در دفتر فراهم آورد. 

پس موبدان سالخورده را که از تاریخ باستانی ایران آگاهی داشتند ، از هر گوشه و کناری نزد خود خواست و از تاریخ روزگاران کهن جویا شد : که شاهان ایران از دیرباز چگونه کشورداری کردند و آغاز و انجام هر یک چه بود و بر ایران در این سالیان دراز چه گذشت. 
موبدان تاریخ باستانی ایران را باز گفتند و آن بزرگ مرد از سخنان آنان کتابی نامدار فراهم آورد که بزرگ و کوچک بر آن آفرین گفتند. آنهایی که خواندن میدانستند داستانهای این کتاب را برای مردم می خواندند و دل آنان را به یاد شکوه گذشته ایران شاد می کردند. این کتاب در میان مردم گرامی شد.... 

...شاهنامه فردوسی، همواره با اقبال کاتبان رو به رو شده و سبب خلق نفیس ترین نسخ خطّی شده است. با گسترش صنعت چاپ، شاهنامه از نخستین کتاب هایی بود که منتشر شد. خاورشناسان از ابتدای قرن 19 به چاپ شاهنامه رغبت نشان دادند و چاپ های متعددی از این کتاب را منتشر کردند که بعضی از آن ها تا امروز نیز درخور توجّه و معتبر است. در ایران نیز با رواج صنعت چاپ، تلاش برای نشر شاهنامه ادامه یافت. در روند چاپ های شاهنامه، معمولاً سعی برآن بود که هر چاپ امتیازاتی نسبت به چاپ پیشین داشته باشد، از این رو با افزودن پیوست ها، لغت نامه، تصاویر پادشاهان، مجالس شاهنامه و ... هرچاپ را از چاپ پیش از خود ممتاز و متمایز می ساختند.

البته این جریان، در چاپ های نخست شاهنامه بیشتر دیده می‌شود. در چاپ‌های متأخّر، با توجه به سهولت و افزایش امکانات صنعت چاپ، عموماً به تکثّر و تنوع چاپ‌های شاهنامه توجه بیشتری شده و گاه از ایجاد شاخصه های ممتاز برای هر چاپ، غفلت شده است. با این حال در میان چاپ های متأخر، تلاش هایی درخور توجه نیز برای ارائه چاپی منقح، اصیل و پیراسته از شاهنامه صورت گرفته است که از این میان می توان از شاهنامه چاپ خالقی مطلق یاد کرد. به نظر می آید که در جریان چاپ شاهنامه، باید به ضرورت این امر توجه داشت که بهتر آن است که هر چاپ مکمّل چاپ پیشین باشد و کاستی‌ها و نقایص چاپ های پیشین را مرتفع کند و یا اینکه پژوهش و رهیافتی تازه را بر مخاطب عرضه نماید.

یش از هفت سال از انتشار طبع ماکان نگذشت که چاپ مهم و مشهور دیگری توسط دانشمندی فرانسوی موسوم به ژول مول J.Mohl در پاریس منتشر شد. چاپ ژول مول در سال های 1837تا 1878، در هفت مجلد به قطع بزرگ سلطانی، با کاغذ عالی و چاپی ممتاز انتشار یافت. مول در این تصحیح از سی وپنج نسخه بهره گرفت که کهن ترین آن مورّخ 844 هـ.ق است. کار بر روی این تعداد نسخه با شمار زیادی از نسخه بدل ها، بسیار دشوار بود، به همین دلیل مول حدود چهل سال برای این چاپ وقت صرف نمود. مول در سال 1876 درگذشت و تنها به نشر شش جلد از کار سترگ خود توفیق یافت به همین دلیل جلد پایانی، یعنی جلد هفتم، از طرف شاگرد وی باربیه دومینار در سال 1878 به چاپ رسید.

چاپ مول به دلیل دیگری هم اهمیت دارد و آن همراه کردن ترجمه فرانسه با متن شاهنامه است، به این صورت که ترجمه فرانسه اشعار در مقابل هر صفحه از متن شاهنامه قرار دارد. نسخه مول در چاپخانه پادشاهی به عنوان مجموعه شرقی نسخه های چاپ شده کتابخانه پادشاهی به چاپ رسید. چاپ مول در سال 1344و 1353 به صورت عکسی (ولی در قطع جیبی) به سرمایه سازمان کتاب های جیبی در تهران انتشار یافته است....