سیر شکوفایی دانش در سعدآباد ؛ از وزارت معارف تا آموزش و پرورش

سیر شکوفایی دانش در سعدآباد

نویسنده: محمدکریم سبحانی
ناشر: ستاره جنوب
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 371
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1398 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب 

مصور

از وزارت معارف تا آموزش و پرورش

سعدآباد از بخش‌های مهم شهرستان دشتستان است که در شمال این شهرستان واقع شده و وسعت آن ۱۰۰۰ کیلو متر مربع است که ۱۵/۳ درصد از دشتستان را شامل می‌شود. بخش سعدآباد از شمال و مشرق به استان فارس، از مغرب به بخش آبپخش و از جنوب به رودخانه دالکی محدود می‌شود. رودخانه‌های دالکی و شاهپور به ترتیب در سراسر مشرق و مغرب این بخش جریان دارن و پس از پیوستن به یکدیگر در محل دورودگاه به منطقه حالتی جزیره گونه می‌دهند. فاصله این شهر تا برازجان، مرکز شهرستان دشتستان ۲۴کیلومتر و تا بندر بوشهر، مرکزیت استان ۸۰ کیلومتر می‌باشد.

سعدآباد بر روی طول جغرافیایی ۵۱ درجه و عرض جغرافیایی ۲۹ درجه قرار دارد. ارتفاع متوسط این منطقه حدود ۵۰ متر از سطح دریا می‌باشد. هوای منطقه از اواسط بهار تا پایان تابستان گرم و خشک و در فصل پاییز و زمستان معتدل و بهاری می‌باشد. بخش سعدآباد دارای ۱۷ روستای مسکونی، ده‌ها آبادی و ۲ دهستان وحدتیه و زیراه می‌باشد. عمده پوشش گیاهی سعدآباد از نو گیاهان گرمسیری نظیر درخت نخل، گز، کنار(سدر) و کهور می‌باشد.

از لحاظ اقتصادی درآمد بیشتر مردم منطقه براساس کشاورزی و از فروش محصولات نخل، خرما و رطب می‌باشد. در بخش سعدآباد بر اساس آمار اداره آبیاری بیش از ۱۵۰۰۰۰۰ اصله نخل وجود دارد. سد شبانکاره که در سال ۱۳۱۹ خورشیدی بر رودخانه شاهپور در کنار شهر سعدآباد ساخته شده و سد سرقنات در نزدیکی روستای سرقنات از زیباترین مناظر منطقه هستند و از نظر آبیاری درختان خرما و اراضی کشاورزی نقش مهمی دارند.

قدمت تمدن و شهرنشینی در منطقه سعدآباد به دوره ی هخامنشیان و شهری به نام (تموکن یا تووکه،تووه) در کنار کاخ های بردک سیاه در حدفاصل بین محل فعلی سعدآباد و روستای دورودگاه بازمی گردد. به عقیده باستان شناسانی چون احسان یغمایی کاشف بردک سیاه در سال ۵۶ و پژوهشگر توج ،شهر اداری، سیاسی تموکن در کنار کاخ های بردک سیاه تا حمله اسکندر مقدونی در حدود سال های ۳۰۰ تا ۳۶۰ ق.م برقرار بوده که در یورش سپاه اسکندر به ایرانزمین در تاریخ مذکور این شهر به دلیل اهمیت فراوان راهبردی به همراه کاخ های بردک سیاه و سنگ سیاه توسط نئارخوس فرمانده ناوگان دریایی اسکندر غارت و به آتش کشیده شد. امروزه آثار آتش سوزی در خرابه های آن آثار مشهود است.