این کتاب ، داستان زندگی یک دختر هندی است که مادرش ایرانی و پدرش هندی است او درشهری بنام الله آباد ، درنزدیکی رود گنگ،زندگی می کند. او درخواب روح کریشنا را می بیند و ...در این کتاب علاوه بر شناخت هند و شهرها و معابدقدیمی ، اطلاعاتی خاص و مفیددر مورد آداب و رسوم و فرهنگ مردم هند و نحوه زندگی آنها را بیان می کند.

غروب بود. خورشیددر پشت امواج آرام وبی صدای رود گنگ در حال پنهان شدن بود. گویی خورشید به همراه تمامی امواتی که درطول روز ، بعد از سوزانده شدن ، به قعر رود فرستاده شده بودند ، درحال خوابیدن بود و من درحاشیه رود گنگ در حال قدم زدن بودم. سنگ های ریز و قدیمی که حالا از شدّت فرسودگی کف پاهایم را به درد می آورند یادگار روزهای کهن و قدمت تاریخی محل بود ....

معبد در پایه کوه بود جایی که علفهای خیلی بلند و گلهای مختلف و زیبا روییده بودند و به جز صدای پرندگان و طوطیان آوازه خوان ، هیچ صدایی به گوش نمی رسید. آب چشمه ای که از کنار معبد روان بود و بعد از گذر از روی پله ها به اعماق درّه فرومی ریخت هم به زیبایی آنجا می افزود. خنکی آبش روح را جلا می داد. روایتی است که آب آن معبد یکی از بهترین و شفا دهنده ترین آبهای دنیاست....

آه خدای من این پیرمرد لاغر اندام همان گاندی بزرگ است. مهاتما گاندی یعنی روح بزرگ ، آنقدر شیوا و زیبا سخن می گفت که ناخودآگاه انسان جذب سخنانش می شد....

فردا جشن بزرگ جانما شتامی بود که درآن روز تولد کریشنا را جشن می گرفتند. غذاهای متنوع توسط زنان محلی پخته می شد و روی میزهای مجلل چیده می شد. تهالی غذای معروف هندی است. ضرب المثل هندی می گوید : برای اینکه بفهمی طرفت چگونه آدمی است؟ تهالی او را بخور ، چون آشپزی که تهالی را درست می کند باید از روح و جان خود مایه بگذارد. اگر آدم بدی باشد تهالی او خوشمزه و خوب نمی شود.....