- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 154947 - 61/4
- وزن: 0.50kg
سیاست ورزی زیبایی شناسی
نویسنده: ژاک رانسیر , اسلاوی ژیژک
مترجم: فتاح محمدی
ناشر: هزاره سوم
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 350
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1396 _ 1393 - دوره چاپ: 2 _ 1
مروری بر کتاب
همراه با مقاله ای از اسلاوی ژیژک
سیاست ورزی زیبایی شناسی یک بازاندیشی در رابطه ی بین هنر و سیاست بیرون از الگوهائی است که سنت مارکسیستی، مکتب فرانکفورت و تلاش های اخیر پساساختارگرایان مستقر کرده اند. ژاک رانسیر، با پس گرفتن زیبایی شناسی از محدوده ی تنگی که غالبا به آن فروکاسته می شود، پیوند ذاتی آن با سیاست ورزی را از طریق تحلیل جنبه های مشترک این دو، تعیین حدود دیدنی و نادیدنی، شنیدنی و ناشنیدنی، قابل تصور و غیر قابل تصور، ممکن و ناممکن آشکار می سازد.
سیاست ورزی زیبایی شناسی پیش درآمدی جامع و قابل فهم به آثار ژاک رانسیر تا به امروز است:
• گشت و گذاری در تاریخ هنر و سیاست ورزی از پولیس یونانی تا انقلاب زیبائی شناختی دوران مدرن؛
• تحلیل های روشن از به کارگیری درست و نادرست مفهوم مدرنیته، رابطه ی بین هنر و بازتولید مکانیکی، منطق واقعیت و خیال در تاریخ، تضاد مثبت در ادبیات مدرن و مفهوم هنر سیاسی شده.
دو مقاله از اسلاوی ژیژک در پایان کتاب زمینه و زمانه ی شکل گیری اندیشه های رانسیر را بررسی می کنند، و تصویری روشن و فراگیر از حیات فلسفی و روشنفکری فرانسه در نیمه ی دوم قرن بیستم به دست می دهند.
نظریه پردازان مارکسیست معتقدند که هنر تاثیری پردامنه و سازنده بر حوزه های مختلف حیات مادی و فرهنگی دارد و نقش فعال در فرآیند متحول ساختن دنیای واقع ایفا میکند. این بدان معنا است که نه فقط تاریخ هنر، بلکه نقش هنرمند را هم در حیات نسلهای آتی، باید با ملاحظة جنگ طبقاتی مورد ارزیابی مجدد قرار داد. در واقع، هنرمند مارکسیستی از مردم میخواهد تا سنتی اندیشیدن را که از لحاظ سیاسی فاقد اعتبار است، کنار بگذارند: اما آنچه اهمیت دارد این است که این نظریه در قرن بیستم، بر سر مسالة «نوپردازی»، به ویژه با مدرنیسم در تعارض است.
یک هنرمند دارای اندیشه های سیاسی جنبه های زیبایی شناسی آثار هنری را با نگاه خودش توضیح می دهد و آثار متفاوت را در کنار یکدیگر گذاشته ون قد می کند. برای تعریف درست رئالیسم نیز از افکار هنرمندان زیادی در این کتاب بهره برداری شده و هدف آن کشف معنای دقیق واقع گرایی است و محور کتاب نیز همین است. به هرحال جای خالی این کتاب در فرهنگ ایرانی حس می شد.این کتاب می تواند مردم را با نگاه جدید خود آشنا کند.