سی سال با سیا

نویسنده: ویلیام کلبی
مترجم: ارسلان ثابت سعیدی
ناشر: نگرش
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 336
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1368 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب 

خاطرات رئیس اسبق سیا

سیا (CIA) مخفف عبارت Centred intelligence Agency به معنای آژانس مرکزی اطلاعات است. مأموریت اولیه سیا (CIA) این است که اطلاعات جاسوسی خارجی را جمع آوری و ارزیابی کند و آن را به همکاران رئیس جمهور و نهادهای امنیتی دولت آمریکا بدهد تا در مورد امنیت ملی تصمیم گیری کنند. سیا (CIA) همچنین ممکن است در کارهای مخفی یا چیزهایی که رئیس جمهور از وی می خواهد، دست به کار شود. این سازمان، سیاست ساز نیست. در واقع در سیاست دخالتی ندارد. سیا (CIA) اجازه ی جاسوسی بر علیه فعالیت های داخلی آمریکایی ها یا شرکت در قتل ها را ندارد (توضیح مترجم برای چنین اقداماتی سازمان های دیگری مثل NSA تعریف شده اند).

اگر چه سیا (CIA) متهم است که در چنین فعالیت هایی شرکت دارد. 
همانند دیگر قسمت های دولت آمریکا، سیا (CIA) سیستمی برای چک و توازن (برای جلوگیری از سوءاستفاده) دارد. سیا (CIA)هم به قوه ی مجریه و هم به قوه ی مقننه گزارش می دهد. در تاریخ سیا (CIA) تعداد اشتباهات دارای فراز و نشیب بوده است. در قسمت قوه ی مجریه (دولت)، سیا (CIA) باید به سه گروه پاسخگو باشد: شورای امنیت ملی، هیأت مشورتی اطلاعات خارجی رئیس جمهور و هیئت اشتباهات اطلاعاتی.

شورای امنیت ملی از رئیس جمهور، معاون رئیس جمهور، وزیرخارجه و وزیر دفاع تشکیل شده است. "NSC (شورای امنیت ملی) به رئیس جمهور در باره ی موارد داخلی، خارجی و نظامی که به امنیت ملی مربوط می شوند مشاوره می دهد و دستورالعمل و جهت هایی را که با آنها سیا (CIA) باید به جمع آوری اطلاعات بپردازد را مشخص می کند." (با توجه به وب سایت CIA). هیأت مشورتی اطلاعات خارجی رئیس جمهور شامل افرادی از بخش خصوصی می شود که کیفیت کارهای سیا (CIA) و تأثیرگذاری ساختارش را بررسی می کنند. هیئت اشتباهات اطلاعاتی هم برای آن به وجود آمده است که مطمئن شود که جمع آوری اطلاعات به طور مناسب و شایسته ای انجام شود و همه ی اطلاعات جمع آوری شوده، مشروع باشد. 

در قسمت قوه ی مقننه، اصولاً سیا (CIA) با کمیته دائم ویژه اطلاعات کاخ سفید و کمیته ویژه ی اطلاعات سنا کار می کند. این دو کمیته (که در پی آنها کمیته های ارتباطات خارجی، امور اتباع خارجی و سرویس های نیروهای مسلح قرار دارند) برنامه های CIA را تصویب می کنند و بر سیا (CIA) سرپرستی می کنند. کمیته های تأمین بودجه، وجوه مورد نظر سیا (CIA) و دیگر فعالیت های دولت آمریکا را تأمین می کنند. 

در تاریخ بیشتر از 50 سال سیا (CIA) برای درگیر شدن (یا درگیر نشدن) در بسیاری از اتفاقات بحث انگیز مورد انتقاد قرار گرفته است. اجازه دهید به تعداد کمی از این موارد نگاهی بیندازیم. سال 1953 - ایران: سیا (CIA) از کودتای علیه نخست وزیر محبوب و منتخب مردم ایران (مصدق) پشتیبانی کرد و قدرت را به شاه ایران بازگرداند. خیلی از منورخان اکنون این کار را یک اشتباه می دانند. چرا که شاه ایران قانون را سرکوب کرد که موجب شد سرانجام در دهه ی 1970 (دقیق تر بگوییم سال 1979) با یک انقلاب سرنگون شود. پس از انقلاب، همه ی ایران به علت حمایت عجیب از شاه و قراردادهای سودآور یک طرفه به نفع آمریکا از آمریکا نفرت داشتند و این پایان کار آمریکا در ایران بود. 

سال 1961- خلیج خوکها: یک نیروی شبه نظامی از تبعیدی های کوبایی، که از طرف سیا (CIA) حمایت می شدند، به خلیج خوکها در کوبا حمله کردند. نیروهای کوبایی حمله را به شکست کشاندند و سریعاً آن را به پایان رساندند. سال 1972- واترگیت: افسران سابق سیا (CIA) که بخشی از گروهی بودند که برای ستاد انتخاباتی نیکسون کار می کردند تا نیکسون دوباره انتخاب شود، به زور وارد سرپرستی کمیته ی کشوری حزب دموکرات شدند. جواهرات خانواده: پس از واترگیت مدیر (CIA) سیا، James schlesiger قول داد که اگر رازهای مخفی دیگری در تایخ سیا (CIA) وجود دارد، آنها را بیابد.

اما در زمانی که گزارش در حال تألیف بود، مدیر سیا (CIA) منتقل شد و وزیر دفاع شد. رهبر جدید سیا (CIA)، ویلیام کلبی سند 692 صفحه ای معروف به جواهرات خانواده را به ارث برد. گزارش گفته بود که سازمان (یا آژانس) سیا (CIA) برای قتل فیلد کاسترو و دیگر رهبران خارجی نقشه کشیده است. از آمریکایی ها جاسوسی کرده است، خطوط تلفن آنها را استراق سمع کرده است، مالیات اصافی که به آنها برگردانده شده است، را خوانده است وآزمایشات LSD (اسید دی اتیلامید لیزژیک) را برای موارد غیرانسانی انجام داده است. کلبی نهایتاً گزارش را تغییر داد. این تلاشی بود که او بعدها گفت آن را به خاطر نجات سیا (CIA) انجام داده است.

قضیه ی ایران ـ کنترا: چندین نفر از حکومت ریگان، تحریم ها را برای فروختن سلاح به یران نقض کردند. از سود حاصله از فروش این سلاح، به گروه مخالف راستگرای کنترا در نیکاراگوئه کمک شد. در سال 1986، ریگان تصدیق کرد که سلاح های دفاعی به ایران داده شده است. بعداً اطلاعاتی به دست آمد که مدیر سیا (CIA) ویلیام کیسی در این رسوایی درگیر بوده است.