سهروردی فیلسوف شهید ایران

نویسنده: عبدالرفیع حقیقت
ناشر: کومش - بهجت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 392
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1395 - دوره چاپ: 3

مروری بر کتاب

مولف در این کتاب، ضمن بازگویی زندگینامه و احوال، آثار و اندیشه های فلسفی و عرفانی «شیخ شهاب الدین یحیی سهروردی» (شیخ اشراق) میزان تاثیرگذاری اندیشه های سهروردی در فرهنگ ایرانی و اسلامی را نیز ارزیابی می کند.

مقارن ایامی که ابن رشد در مغرب جهان اسلام از فلسفه دفاع می کرد و موضع فلاسفه مشاعی را تثبیت می نمود در مشرق اسلامی فلسفه دیگری در حال تکوین بود که با فلاسفه نوعی اندیشه و نحوی از مشهود است که آن را حکمت اشراقی نام نهاده اند مبدع این فلسفه و مبتکر این مکتب در دوره اسلامی جز شهاب الدین سهروردی شخص دیگری نمی باشد.

در میان فلاسفه و متفکران اسلامی شیخ شهاب الدین سهروردی از موقعیتی خاص برخوردار است افق دید و منظر شهود سهروردی بسیار وسیع و گسترده است به عقیده وی انس پیشینیان با واقعیت و درک آنان از حقیقت بیشتر و روشنتر از متاخران می باشد در برخی از کلمات قصار یا جمله های کوتاهی که از قدما به ارث رسیده معانی بزرگی نهفته است که در صدها کتاب و دفتر متاخران نظیر آن را نمی توان یافت تأثیر و نفوذ افکار سهروردی در آثار متفکران بعد از وی بهیچوجه قابل انکار نمی باشد نشان اندیشه های سهروردی در آثار خواجه نصیرالدین طوسی و صدرالمتالهین شیرازی چیزی نیست که با سهولت و آسانی بتوان از آن گذشت نویسنده این کتاب که از اساتید برجسته فلسفه اسلامی است در صدد بر آمده که مواضع فکری سهروردی را مورد بررسی قرار داد و گوشه هایی از اندیشه تابناک این فیلسوف اشراقی را روشن نماید.

شهاب الدین سهروردی در سال ۵۴۹ هجری قمری (۱۱۵۵ میلادی) در دهکده سهرورد از قیدار زنجان واقع در ایران زاده شد. وی تحصیلات مقدماتی را که شامل حکمت، منطق و اصول فقه بود در نزد مجدالدین جیلی استادِ فخر رازی در مراغه آموخت و در علوم حکمی و فلسفی سرآمد شد و بقوت ذکا، وحدت ذهن و نیک اندیشی بر بسیاری از علوم اطلاع یافت.

سهروردی بعد از آن به اصفهان،که در آن زمان مهم ترین مرکز علمی و فکری در سرتاسر ایران بود، رفت و تحصیلات صوری خود را در محضر ظهیرالدین قاری به نهایت رسانید. در گزارش ها معروف استکه یکی از هم درسان وی، فخرالدین رازی،که از بزرگ ترین مخالفان فلسفه بود، چون چندی بعد از آن زمان، و بعد از مرگ سهروردی، نسخه ای ازکتاب تلویحات وی را به او دادند آن را بوسید و به یادِ همدرس قدیمش در مراغه اشک ریخت...