- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 193489 - 94/8
- وزن: 0.50kg
سه یار دبستانی
نویسنده: هالدین ماگفال
مترجم: عبدالله وزیری , اسدالله طاهری
مقدمه: محمد محیط طباطبائی
ناشر: فروغی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 282
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: دهه پنجاه - دوره چاپ: 3
کمیاب - کیفیت : صفحات درحد نو _ نو ؛ لبه جلد سائیدگی و زدگی مختصری دارد
مروری بر کتاب
مصور
حکیم عمرخیام؛ خواجه نظام الملک؛ حسن صباح و پیدایش فرقه اسماعیلیه
کتابی است درباره سه یاری که در بعضی تواریخ از جمله جامع التواریخ و حبیب السیر و دولتشاه سمرقندی ادعا شده است که این سه ( خیام ، حسن صباح،و خواجه نظام الملک) با هم،در کودکی هم درس بوده اند، لکن علامه قزوینی دانشور فرهیخته؛ این ادعا را به دلیل تفاوت زیاد زمانی بین این سه «نه محال بلکه مستبعد» می خواند....
بر مبنای افسانه سه یار دبستانی، زمانی که خواجه نظام الملک، حسن صباح و عمر خیام یار دبستانی بوده اند با هم پیمان می بندند که هر کدام به ثروت و قدرت رسید، زیر بازوی دو نفر دیگر را بگیرد. خواجه نظام الملک پس از رسیدن به قدرت برای خیام یک مقرری تعیین می کند که با آن خیام می تواند به کارهای علمی بپردازد، اما آن چه به حسن صباح پیشنهاد می کند، برای او قابل قبول نبوده است و از این رو یاغی می شود.
خواجه نظام الملک با ورود به عرصه قدرت و ایجاد مدارس نظامیه، با اصلاح نسبی امور مملکت از نظر باج و خراج، وضع قضایی و امنیت قلمرو سلجوقیان، با وجود آنکه در برخی موارد باخشونت بسیار مخالفان را از میان برداشته، هر آنچه را که در آن دوران از وزیری خردمند بر میآمده، انجام داده است. حسن صباح که به نظر می رسد نسبت به وضع موجود معترض بوده، برای رسیدن به قدرت و انجام خواسته های خود با ایجاد فرقه اسماعیلیه و از میان برداشتن مخالفین خود با ترور، تلاش می کرده است به مقصود برسد و از سد مخالفان خود بگذرد.
شاید مبارزات فرقه اسماعیلیه واکنشی در برابر نفوذ و قدرت بیگانگان و در عمل با الگوبرداری از فرقه های شافعی، حنفی، اعتزالی، اشعری و... بوده است که هر کدام، هم بر پیروان خود سخت می گرفته اند و هم خون مخالفان خود را به جرم قرمطی یا رافضی بودن مباح می دانسته اند. و بالاخره خیام که در تمام عمر در پی کشف ناشناخته ها، قوانین و رازهای جهان و یافتن پاسخ برای پرسش هایی بوده که ذهن خلاق و کنجکاو او با آنها مواجه می شده است. شاید بتوان گفت خیام نیز برای کشف رازهای طبیعت و رسیدن به ناشناخته ها می بایست از سد اندیشه های رایج می گذشت.