سفرنامه صفاء السلطنه نائینی ؛ تحفه الفقرا

سفرنامه صفاءالسلطنه نائینی

نویسنده: میرزاعلی خان نائینی
به کوشش: محمد گلبن
ناشر: اطلاعات
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 201
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1382 - دوره چاپ: 2 

کمیاب - کیفیت : نو ؛ مهر دارد

مروری بر کتاب

مصور - گزارش کویر

حاوی خاطرات و مشاهدات مولف از:  مشهد - تربت حیدریه - طبس - یزد -نائین - اردستان - کاشان - قم و تهران

از نشانه های چشم گیر یزد بادگیرها، سردابه ها و زیرزمینهای آن است که این هر سه با یکدیگر هماهنگی دارند و وجود اینها نشان دهنده آن است که آب و هوای یزد از نقاط دیگر ایران گرم تر است.

میرزا علی خان بقایی نائینی ملقب به صفاء السلطنه متخلص به مشتاقی شاعر ، روزنامه نگار ، نویسنده ، سیاح ، عارف ، خوشنویس و از رجل مشهور عصر قاجار در شب 16 رمضان سال 1246ق در نائین به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد نائینی (1353ق) از جمله فقها و علمای نائین بود که در آن شهر به اجرای حدود و امور شرعیه اشتغال داشت و به جهت ترجمه کتاب احقاق الحق معروف و مشهور بود.

صفاء السلطنه پس از فراگیری انواع علوم و تحصیلات ابتدائی در سال 1264ق به عزم دیدار دائی خود میرزا محمد تقی که در این زمان مقام وزارت دار السلطنه اصفهان را داشت به آن شهر مسافرت نمود و در مدرسه «نیماورد» نزد آخوند ملا حسن نائینی به تحصیل و تکمیل دانش خود پرداخت.

 وی پس از چندی به تهران و سپس به همراه میرزا علی‌نقی مشیرلشکر دائی دیگرش که منصب وزارت قزوین را عهده‌دار بود به آن شهر رفت و در سال 1268ق به سمت منشی حکومت و نیابت وزارت خسروخان گرجی والی قزوین منصوب شد و در همان شهر بود که به اشاره حاجی سید تقی قزوینی و در محضر آن دانشمند کتاب «کنز المعجزات ناصری» را به نظم درآورد.

میرزا علیخان پس از یک سال اقامت در قزوین به درالخلافه تهران بازگشت و پس از فراگیری و تکمیل فنون خط و کتابت در اداره انتشارات وزارت انطباعات به اشتغال پرداخت و در مقام معاونت آن اداره به مدت 20 سال در تحریر، تدوین و انتشار روزنامه‌هایی مانند: روزنامه ملت سنیه ایران، روزنامه ملتی، روزنامه ایران، روزنامه اطلاع، روزنامه علمی و روزنامه مرآت السفر همکاری نمود.

صفاء السلطنه پس از استعفا از معاونت وزارت انطباعات در زمانی که قوام الدوله (میرزا عباس خان معاون الملک) وزیر امور خارجه بود، در شمار منشیان دیوان رسائل خاصه دولتی درآمد و در سال 1295 ق هنگامی که عباس میرزا ملک‌آرا عهده دار حکومت خمسه (زنجان) بود به سمت منشی‌گری او منصوب شد و پس از عزیمت به خمسه، نزدیک به دو سال در این مقام خدمت کرد.