سرگذشت من

نویسنده: چارلز چاپلین
مترجم: جمشید نوایی
ناشر: قطره
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 680
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ : 3

مروری بر کتاب

مصور

چارلی چاپلین بی‌شک یکی از نوابع بی‌نظیر هنری دوران ماست که کمتر کسی را می‌توان یافت که شهرت و محبوبیت جهانی او را داشته باشد، به طوری که بعد از گذشت دهه‌ها هنوز دیدن شاهکارهایش خنده بر لبان ما می‌نشاند و ما را به تفکر وا می‌دارد. کتاب پیش‌رو شرح مختصری است از زندگی، افکار و عقاید این هنرمند وارسته که به قلم خودش به رشته‌ی تحریر درآمده است و پنجره‌ای از زندگی وی را به روی خواننده می‌گشاید

"وقتی به اتاق رختکن می‌رفتم به خود گفتم بهتر است شلوار گل‌و‌گشاد بپوشم و عصایی نازک به‌دست بگیرم و یک جفت کفش گت‌وگنده به پا کنم و کلاه دربی هم بر سر بگذارم. دلم می‌خواست ظاهری بی‌قواره و ناجور داشته باشم: شلوار گشاد، کت تنگ، کلاه کوچک و کفش‌های بسیار بزرگ." و به‌دین ترتیب بزرگ‌ترین بازیگر و کارگردان کمدی پا به عالم سینما گذاشت.

در کتاب سرگذشت من، علاوه بر آشنایی با شرح احوال چارلی چاپلین در دوره‌های مختلف زندگی او، از دیدگاه‌های این هنرمند بی‌همتا درباره‌ی هنر، سینما، تئاتر، بازیگری و بازیگران، نویسندگان و شاعران، و از جهان‌نگری او درباره‌ی جنگ و صلح، فقر و ثروت، تحدید سلاح‌های هسته‌ای و فلسفه‌ی زندگی آگاهی می‌یابیم.»

چارلی چاپلین بی‌شک یکی از نوابغ بی‌نظیر هنری دوران ماست که کمتر کسی را می‌توان یافت که شهرت و محبوبیت جهانی او را داشته باشد، به طوری که بعد از گذشت دهه‌ها هنوز دیدن شاهکارهایش خنده بر لبان ما می‌نشاند و ما را به تفکر وا ی‌دارد. کتاب پیش رو شرح مختصری است از زندگی، افکار و عقاید این هنرمند وارسته که به قلم خودش به رشته تحریر درآمده است و پنجره‌ای از زندگی وی را به روی خواننده می‌گشاید.

«داستان زندگی من» اتوبیوگرافی چارلی چاپلین(۱۹۷۷-۱۸۸۹) کمدین، بازیگر، نویسنده و کارگردان معروف آمریکایی است. چاپلین در این کتاب به روایت زندگی خود از آغاز می‌پردازد. شرح تجربیات دوران کودکی و نوجوانی‌اش، چگونگی ورود او به عرصه بازیگری و کمدی و بازخوردهایی که مردم به او می‌دادند در این داستان قابل مشاهده است.

«داستان زندگی من» به صورت بخش‌های مجزا در ستون‌های نشریه‌ی «سندی تایمز» منتشر می‌شده است و غلامحسین صالح‌یار در سال ۱۳۴۳ این ستون‌ها را به صورت مجزا برای روزنامه اطلاعات به فارسی ترجمه کرده است. کتاب حاضر بخشی از کتاب طویل زندگی چاپلین است که در این نشریات منتشر شده‌اند.

...مادرم اتاقی در یکی از پس کوچه‌های پشت «کنینگتون پارک» گرفت و تا چندی توانست زندگی ما را اداره کند. اما مدت زیادی طول نکشید که باز ناگزیر شدیم به اردوی کار باز گردیم. علت آن بود که مادرم هر چه دوندگی کرد باز نتوانست شغلی به دست آورد و پدرم نیز به تدریج موقعیت خود را در تئاتر از دست می‌داد.

به طور خلاصه زندگی ما به این صورت در آمده بود که از یک پس کوچه به پس کوچه دیگر منتقل میشدیم و مانند توپ بازی مرتب این طرف و آن طرف می‌افتادیم و باز خود را در نوانخانه و اردوی کار می‌یافتیم.بسته به محلی که زندگی می‌کردیم هربار نوانخانه ما نیز فرق می‌کرد.

از نوانخانه دوباره ما را به مدرسه «نوروود» فرستادند که محیط آن حتی از «هانول» ملال‌آورتر بود. برگ‌های درختان آن تیره‌تر و خود درخت‌ها بلندتر بود. شاید حومه آن منظرهای با شکوه‌تر داشت، اما آن محیط کاملاً عاری از نشاط و بی‌روح به نظر می‌رسید.