سروش مقدس 

نویسنده: آیت الله میرزاخلیل کمره ای , محمدحسین انوار , حسین عمادزاده
ناشر: سعدی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 430
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1350 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب

جلد دوم : افق قاب قوسین

وادی ایمن مکه و مدینه شرح سئوالات واتيكان و جواب آنها از مرجع عاليقدر ايران

بنام خداوند گردون مدار      خداوند هم مخفی و آشکار

جهان هستی پدیده علم الهی است که ارکان آن بهم مبتنی و مربوط است هیچ یک از اجزای عالم از یکدیگر جدا و مجزا نیستند بقاء هر موجودی از موجودات گذشته سرچشمه گرفته و به موجود دیگری بستگی دارد وهمه از نیستی لباس هستی پوشیده اند.
از مرجع روحانی عالیقدر ایران به پاپ اعظم واتیکان...

در تابستان سال ۱۳۳۰ شمسی، پس از تصویب قانون ملی شدن صنعت نفت، میرزا خلیل در نامه‌ای به محمد مصدق نخست وزیر وقت:حق التالیف کتاب قبله اسلام را به ضمیمه «دعای تائید و بدرقه همت خدمتگزاران این کشور و این آب و خاک» به «دولت معظم شیعه» واگذار نمود. در سال ۱۳۳۲ شمسی، میرزا خلیل در سفری به شهرهای رشت و بندر انزلی با مشاهده فلس (پولک) ماهیان خاویاری (اوزون برون) در زیر میکروسکوپ، فتوای حلال بودن مصرف این نوع ماهیان را صادر نمود.

در تابستان ۱۳۴۸ شمسی، میرزا خلیل نامه سرگشاده‌ای تحت عنوان «فتح بی‌غرور» به ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت ایالات متحده نگاشت و ضمن تبریک فتح کره ماه و تحقق وعده قرآن، از وی خواست که به شکرانه اینکه این فتح آسمانی در زمان خدمت او انجام پذیرفته‌است، اولا به گرسنگان و آوارگان جهان عموما و ثانیا بخصوص به دو میلیون مسلمان آواره عرب در خاورمیانه که بیست سال است آواره و دربدرند، اجازه دهد بر سر خانه و لانه و آشیانه خود برگردند تا فتح دژ آسمان، فتحی همه جانبه باشد.

در سال ۱۳۵۳ شمسی، نامه‌ای به امضای اسقف اعظم فرانسوا ابومخ دبیر امور غیرمسیحیان واتیکان توسط سفیر واتیکان در تهران و سرپرست کلیساهای کاتولیک ایران، در مسجد فخرالدوله تهران به میرزا خلیل تسلیم شد. در این نامه، دوازده سئوال فلسفی از وی استعلام و استفسار گردیده بود. متن کامل فارسی پرسش‌ها و پاسخ‌ها به صورت نظم در کتابی تحت عنوان «افق قاب قوسین، سروش قدسی» منتشر گردیده‌است.

«خلیل کمره‌اى»، فقیه، اصولى و استاد بود. وى در سال 1317ق1276/ش در کمره، از توابع خمین، به دنیا آمد.وی پس از کسب علوم مقدماتى در جاپلق، به خوانسار رفت و در محضر آخوند ملا محمد بیدهندى، سید على‌اکبر بیدهندى و آقا سید احمد جاده‌اى تلمذ کرد. در 1337ق به سلطان‌آباد (اراک) رفت و از شاگردان نخست آیت‌اللَّه حایرى گشت و علم فقه و اصول را در خدمت حاج شیخ عبدالغنى و حاج شیخ عباس ادریس‌آبادى آموخت و نزد سایر اساتید، علوم عقلى، ریاضى و اخلاق را فراگرفت.

در 1340ق ساکن قم شد و به افاده و استفاده مشغول گشت و از درس میرزا على‌اکبر حکمى یزدى بهره گرفت و «اسفار» را نزد آیت‌اللَّه رفیعى قزوینى، حدیث را از محدث قمى، شیخ آقا بزرگ تهرانى، آیت‌اللَّه شیخ محمدرضا مسجد شاهى اصفهانى و آیت‌اللَّه سید محسن جبل عاملى و اخلاق و عرفان را نزد آیت‌اللَّه حاج میرزا جواد آقا ملکى تبریزى تکمیل کرد و اجازه‌ى اجتهاد و نقل حدیث از استادان خود گرفت. از این زمان به حاج میرزا خلیل مجتهد معرف شد و خود به تدریس «کفایه»، «مکاسب»، اصول فقه، معقول، هیئت و هندسه پرداخت. او از مدرسین معقول و منقول حوزه و دانشگاه بود و مدت‌ها به تدریس «تفسیر» اشتغال داشت. از شاگردان ایشان عبارتند از حجج اسلام و آیات عظام: دکتر خزائلى، طالقانى، کاظم گلپایگانى، انصارى قمى و تربتى.

وی به دستور آیت‌اللَّه بروجردى با شیخ محمد شلتوت، رئیس دانشگاه الازهر، درباره‌ى اتحاد اسلامى دیدار و گفتگو کرد. کتاب فوق در همین زمینه و در اتحاد فرقه های اسلامی می باشد