...در نسب و مذهب "بابک" اختلاف بسیار هست و آنچه در نظر ما ثابت و صحیح است این است که او از فرزندان "مطهر" پسر "فاطمه" دختر "مسلم" است و این فاطمه همان است که فاطمیان خرمیها به او منسوبند و نسبتی با دختر رسول(ص) ندارد.
بابک در «خرّم» یکی از روستاهای پیرامون «اردبیل» متولد شد.

نوشته‌اند که «که پدرش از مردم مداین بود و به شغل روغن فروشی مشغول بود و به مرزهای آذربایجان نزدیک می‌شد با زنی که از یک چشم کور بود (اَعور) برخورد کرد و به حرام به او نزدیک شد و چون مردمان روستا او را دیدند ناچار به خواستگاری مادر بابک رفت و او را به زنی گرفت، مدّتی نپائید که "عبدالله" پدر بابک بدست راهزنی کشته شد و مادرش به خدمتکاری و شیردادن کودکان مردم پرداخت و از این راه امر و عاش می‌کرد و تا سن 18 سالگی به کارهایی چون شبانی مشغول در این سن بود که شبی در زمستان او و مادرش پذیرای مردی که فرماندۀ خرمیّان کوهستان، «بذ» بنام "جاویدان" شدند.»

در کتاب «الکامل» "ابن اثیر" آمده است: «بابک خرمی زرتشتی بود و اعتقاد به تناسخ و حلول داشت و می‌گفت ارواح توسط حیوانات، دیگری انتقال می‌یابد و روح جاویدان در او حلول یافته است.»

در اسناد کهن مراحل عمدۀ جنگهای طولانی بابک با دستگاه خلافت توصیف شده است و این توصیفات نشان می‌دهد که بابک در ادارۀ امور جنگ طولانی چریکی علیه لشکریان خلیفه مهارت عظیم داشت و نخستین پایه گذار و طراح نبردهای چریکی به شمار می‌رود.

در اثر اطلاع دقیق از فراز و نشیب محل و گذرگاه ها و گردنه‌ها و مختصات اقلیمی، با استفاده از شیوۀ کمین کردن در نقاط مساعد و شبیخون زدن های جسورانه و بی‌امان بابک لشکریان دشمن را به ستوه در می‌آورد. او هنگامی که وضع را برای جنگ مساعد نمی‌یافت مدتی دراز در کمینگاه خود منتظر می‌ماند و با استفاده از شبکۀ عظیم جاسوسان در اردوگاه دشمن بهترین فرصت را برای ضربه زدن بر می‌گزیند و خود در رأس سپاه چنان بی‌باک و سریع می‌تاخت که دشمن را غافلگیر می‌ساخت و راه مفری برایش نمی‌ماند....