- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 158228 - 55/1
- وزن: 0.45kg
سخن آشنا
نویسنده: محمدجعفر یاحقی
ناشر: داستان سرا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 364
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1383 - دوره چاپ: 1
مروری بر کتاب
یادنامه بدیع الزمان فروزانفر
در آغاز این مجموعه سال شمار زندگی "استاد بدیع الزمان فروزانفر" (1276 - 1349) درج شده است. در ادامه مقالاتی درباره وی به طبع رسیده است...
بدیع الزمان فروزانفر از جمله نویسندگان و مصحّحان متون ادبی و استاد سرشناس زبان و ادبیات فارسی، ملقب به شیخ عبدالجلیل فرزند آقا شیخ علی بشرویهای، به سال ۱۲۷۶ ه.ش. در یک خانوادۀ کُرد در بشرویه از توابع شهرستان طبس، از شهرهای خراسان، دیده به جهان گشود. آقا شیخ علی و پدرش آخوند ملا محمدحسن قاضی هر دو شاعر، فقیه، طبیب و از بزرگان منطقۀ بشرویه بودند و نسبشان به ملا احمد تونی از علمای عصر شاه عباس اول صفوی میرسید.
استاد فروزانفر نامهای متفاوتی داشته است. ایشان در ابتدا محمدحسین بشرویهای نام داشت. بعدها خود را جلیل ضیاء بشرویه ای نامید. ضیاء تخلص شاعری او بود و فروزانفر ترجمۀ همان واژۀ ضیاء است. استاد در نهایت نام “بدیعالزمان فروزانفر” را برای خود برگزید. فروزانفر در سال ۱۳۱۷ با خانم رخشنده گل گلاب ازدواج کرد و از او صاحب سه فرزند دختر شد به نامهای نوشين، فرانک و شيرين که متأسفانه شيرين در ۵ سالگي فوت كرد.
سرانجام در روز چهارشنبه ۱۶ اردیبهشت سال ۱۳۴۹ به علت سکتۀ قلبی در بیمارستان مهر درگذشت و پس از تشیع جنازۀ باشکوهی، مجاور امامزاده حمزه، در حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد. علامه همایی در مجلس ختم او سرود: «بر فرورانفر نه، بر اهل ادب باید گریست».
فهرست
فروزانفر؛ استاد دوره طلایی تعلیم و تربیت/ محمد جواد حق شناس
استادان فروزانفر و تاثیر آنها بر شخصیت استاد/ علیرضا پور رفعتی
بدیعالزمان فروزانفر/ قمر آریان
سیمین دانشور؛دریغاگوی استاد فروزانفر/ سیمین دانشور
یادی از استادی که خلاصه خود بود/ حسن احمدی گیوی
پایگاه شرح مثنوی شریف در میان شروح مثنوی/ رضا شجری
فروزانفر، یکه مردی از تبار هفت مردان/ نقیب نقوی
معرفی و بررسی شیوه علمی استاد فروزانفر در شرح مثنوی/ رضا روحانی
و...