زیربنای تربیتی و اخلاقی انسان

زیربنای تربیتی و اخلاقی انسان

نویسنده: احمد صبور اردوبادی
ناشر: هدی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 80
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

زیربنای تربیتی‌ و اخلاقی‌ انسان اخلاق حقیقی را نیز در علوم کلاسیک (مانند فلسفه،روانشناسی،جامعه‌شناسی و علوم‌ تربیتی)هر نوع تعریف کنند،در صورتیکه در عمل به هدف غائی و اساسی موضوع منتهی نگردد، چنانکه امروزه نیز بدان هدف نرسیده است و قادر به ایجاد همآهنگی مابین اجزاء خلقی و صفات و حالات موروثی و اکتسابی در ایجاد انسان واقعی نشود و تا منجر به آزادی عقل و اراده از اعمال نفوذ احساسات و نوسانات ناموزون خلقی و غریزی نگردد و قدرت لازم در تشخیص خیر و شر و صلاح و فساد و حق و باطل و راه چاره را در اختیار عقل سلیم قرار ندهد.

چنین تعاریفی در عمل‌ منشاء اثر نبوده و نه تنها فاقد ارزش حیاتی است بلکه چه بسا خود این تعاریف لفظی و چنین‌ اخلاق قراردادی است که باید گفت بسهم خود مانع بزرگی بر سر راه نیل بمقصود ایجاد نموده و با جلب اعتماد عوام و خواص(بجهت الفاظ نامانوس اما عوام‌فریب)افکار عمومی را غافلگیر سازد و برای همیشه از درک معنی و مفهوم اخلاق و وظیفهء آن در زندگی فردی و اجتماعی بیخبر گذارد،همچنانکه طی اعصار و قرونی بس متمادی گفته و نوشته‌اند اما در عمل چنین توجیهات‌ و تعاریفی در بهبود وضع فردی و اجتماعی منشاء اثر نبوده و تا بامروز چیزی جز تصویر وهمی‌ از اخلاق در اذهان نمانده است.

احمد صبور اردوبادی؛ استاد، نویسنده و محقّق ایرانی. تحصیلات مقدماتی تا پایان دورۀ دبیرستان را در زادگاهش گذراند. در ۱۳۲۴ش وارد دانشگاه تهران شد و در ۱۳۳۰ دکترای داروسازی و سپس تخصص در رشتۀ سم‌شناسی گرفت و عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز شد و به درجه استادی نایل آمد.علاوه بر رشته تخصصی، دامنۀ مطالعات و تحقیقات خود را در حوزه‌های علوم طبیعی و علوم انسانی، به‌ویژه تحقیق در فرهنگ اسلامی، توسعه داد.

از مهم ترين و بزرگترين نعمت هايي كه خداوند سبحان به انسان بخشيده است، نعمت كرامت و فضيلت انساني است كه از مقام خلافت الهي انسان، سرچشمه مي گيرد. كرامت، مربوط به شرافت ذاتي انسان مي شود و فضيلت، برتري او را نسبت به غير بيان مي كند. كرامت از نگاه ديني محصور به كرامت ذاتي نمي شود و آدمي مي تواند با تقرب به خدا و پرهيزكاري بر آن بيفزايد و ارزش متعالي تري كسب كند و اين ارزش، ارزش اكتسابي است؛ اما بنابر آيات و روايات، مبناي رفتار ما با ديگران حفظ كرامت ذاتي آنهاست.