- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 177207 - 65/5
- وزن: 0.50kg
زندان رضاشاه
نویسنده: سیدجعفر پیشه وری
به کوشش: شاهرخ فرزاد
ناشر: شیرین
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 220
اندازه کتاب: رقعی سلفون کاغذ نخودی - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : نو
مروری بر کتاب
محاکمات ، دفاعیات و خاطرات زندان
سید جعفر پیشه‌وری که در حدود سال‌های 1325 رهبری فرقه دموکرات آذربایجان را بر عهده داشت، پیش از آن، در سال 1309 به دلیل عضویت در حزب کمونیست و تبلیغ مدام اشتراکی دستگیر شد و حدود 10 سال را در زندان‌های رضاشاه به سر برد. در کتاب حاضر ابتدا متن بازجوییها و محاکمات و دفاعیات پیشه‌وری در دوران یاد شده به چاپ رسیده است و سپس یادداشت‌ها و خاطرات او از دوران زندان آمده است.
پیشه‌وری ، سیدجعفر جوادزاده، سیاستمدار و روزنامه‌نگار ایرانی، مؤسس فرقة دموکرات آذربایجان. در 1272 ش در روستای سیّدلَر زیوه‌سی، از توابع خلخال، به دنیا آمد. در ده یا دوازده سالگی و پس از مختصر تحصیلات ابتدایی، همراه با خانوادة خود که دارایی خود را در یکی از آشوبهای محلی از دست داده بودند، به قفقاز رفت و در باکو اقامت گزید که در آن ایام و تا مدتها به عنوان یک مرکز صنعتی نوپا هر ساله هزاران مهاجر جویای کار را در خود جای می‌داد. وی ضمن اشتغال در یکی از مدارس آن حدود، تحصیلات خود را نیز ادامه داد و بعد از اتمام دورة دارالمعلمین باکو، در مدارسی چون مدرسة اتحاد ایرانیان و مدرسة بلدیة باکو به تدریس مشغول شد.
وی در مدت اقامت خود در باکو روزنامة اَکینجی (زارع) را منتشر می‌کرد.در خلال مرحلة جدیدی از فعالیتهای کمونیستی که در پی خاتمة نهضت جنگل و خروج نیروهای شوروی از ایران آغاز شد ــ یعنی مرحله‌ای که در آن، با توجه به تفاهم ایران و شوروی، سهم چشمگیری نیز برای امکان فعالیتهای علنی منظور شده بود ــ پیشه‌وری در اواسط 1300 ش از طریق خراسان به ایران بازگشت و بعد از مدتی به هیئت تحریریة روزنامة حقیقت ، ارگان اتحادیة عمومی کارگران ایران، پیوست. این روزنامه از دی 1300 تا تیر 1301 در تهران منتشر می‌شد و با مشی متمایل به چپ، یکی از مهمترین نشریات سیاسی عصر خود بود و پیشه‌وری در نگارش مقالات آن سهم عمده‌ای داشت.
با توقیف حقیقت در اوایل تیر 1301، و اصولاً با خاتمه یافتن این دوره از فعالیتهای کمونیستی در ایران به دلیل تضییقات فزایندة دولتی، پیشه‌وری در اواسط همان سال به باکو مراجعت کرد. وی در رشته بازجوییهایی که چندی بعد در تهران از او به عمل آمد در توصیف تحولات این دوره اظهار داشت که بعد از تعطیل حقیقت و تحمل دو سه ماه بیکاری مجبور شده است که به بادکوبه (باکو) برود و در آنجا به شغل معلمی بپردازد و در 1927 (1306 ش) به دلیل تمایل همسرش به بازگشت، همچنین نارضایی از وضع ایرانیها در بادکوبه، به ایران بازگشته است.
نکته‌ای که طبیعتاً در این بازجوییها بیان نشده بود آن بود که در 1306 ش، با تشکیل دومین کنگرة حزب کمونیست ایران در شوروی و براساس مصوبات این کنگره برای سازماندهی مجدد فعالیتهای صنفی و سیاسی در ایران، پیشه‌وری نیز که گفته می‌شود مجدداً به سمت «دبیری کمیتة مرکزی و مسئول تشکیلات حزب در تهران» انتخاب شده بود رهسپار ایران گردیده بود.پیشه‌وری پس از مدت زمانی اقامت در بارفروش (بابل)، احتمالاً در زمستان 1306 ش، به تهران آمد و تا اوایل 1308 ش مدیریت کتابخانة فروردین را بر عهده داشت. آنگاه در اواخر تابستان همان سال در مدرسة شوروی به عنوان معلم استخدام شد. در پی شناسایی شبکه‌های کمونیستی در ایران در 1309ش، او نیز مانند تعداد دیگری از همکارانش در دی همان سال دستگیر و بازجویی شد. وی بالاخره پس از هشت سال بلاتکلیفی در اواخر 1318 ش محاکمه و به اتهام قبول عضویت فرقة اشتراکی و تبلیغ مرام آن به ده سال حبس مجرد و سه سال حبس تأدیبی محکوم گردید.
