زمینه انسان شناسی

زمینه انسان شناسی

نویسنده: حسین ادیبی
ناشر: لوح
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 406
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : در حد نو ~ نو ؛ برخی از سطور صفحات کتاب با مداد علامت گذاری شده است

مروری بر کتاب

پیدایش دانش انسان شناسی با مطالعه فرهنگ های«بدوی» آغاز شد. اما واژه «بدوی» یا مفهوم«اولیه» پیش فرض هایی را برملا می سازد که غرب برای خود قایل است یعنی برتری ناشی از«بافرهنگ و متمدن» بودن و نیز حق سخن برای دیگران کمتر رشد و تکامل یافته.

انسان شناسی به دلیل اختلاف نظر و طرح پرسش هایی از این دست از درون دچار شکاف شد؛ آیا این دانش به عنوان یک«دست آموز به خدمت استعمار» آمده است؟
آیا به منزله«دانشی» برگرفته ازنژادپرستی است برای اثبات آن؟
آیا کمکی است برای ارتباط میان فرهنگ ها و یا تحکیم و برجسته کردن تفاوت ها؟

پژوهش‌ها و دیدگاه‌های متخصصان این رشته‌ها نشان داده‌است که هرجا مطالعه دربارهٔ انسان به صورتی عمومی و کلی و همه‌جانبه است اصطلاح آنتروپولوژی، و هر جا به صورتی منطقه‌ای، محدود و مربوط به یک زمینه است، اصطلاح اتنولوژی به کار می‌رود. در سال ۱۳۴۹ «شورای وضع و قبول لغات و اصطلاحات اجتماعی» با در نظر گرفتن همه جوانب و مراتب، اصطلاح انسان‌شناسی را در مقابل کلمه آنتروپولوژی، به مفهوم وسیع کلمه (مطالعه عمومی انسان، شامل روانشناسی، جسمانی، باستانی، تاریخی، اجتماعی و فرهنگی) و اصطلاح مردم‌شناسی را در مقابل کلمه اتنولوژی، به معنی مطالعه هر یک از نهادهای انسانی (اقتصادی، اجتماعی، دینی، سنتی و فرهنگی) در محدوده معین برگزید.آغاز علم مردم‌شناسی را باید در نیمهٔ قرن نوزدهم قرار داد.

در این زمان است که برای نخستین بار با ظهور گروهی از نهادها روبه رو می‌شویم که تلاش می‌کنند از مجموعهٔ داده‌های گردآوری شده به وسیلهٔ جهانگردان، میسیونرها و فاتحان از یک سو و مجموعهٔ تفکرات فلسفی و اجتماعی گروهی از اندیشمندان اروپایی دربارهٔ آن داده‌ها و دربارهٔ ذات و سرنوشت انسان از سوی دیگر، دست به تألیف زده و علمی تازه را با مکانیسم‌ها و روش‌شناسی خاص آن به وجود بیاورند. مردم‌شناسی عمدتاً در کشورهای انگلیس، فرانسه و ایالات متحد آمریکا پدید آمد و رشد کرد. در انگلیس مردم‌شناسی فرهنگی که از داشتن هدف‌های استعماری نیز برکنار نبود به مطالعه اقوام آفریقایی و آسیایی دست یازید و در فرانسه عموماً مردم‌شناسی جنبه فلسفی به خود گرفت و به کار میدانی چندانی دست نزد. 

کتاب حاضر شرح جالب یکی از شاخه های غیرقطعی علوم انسانی است که در جستجوی تنزه گذشته ناخوشایند خود می باشد.