زخمه بر ساز زمان ؛ فلسفه ی هنر و زندگی و نظریه ی ادبی نیما یوشیج

زخمه بر ساز زمان

نویسنده: ایلیا دیانوش
ناشر: مروارید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 484
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1395 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

مصور

فلسفه ی هنر و زندگی و نظریه ی ادبی نیما یوشیج

زیاد فکر نکنید که هنر برای هنر است یا مردم؛هنر برای هر دوی آن هاست و بالاخره رو به مردم می آید.
عکس و آینه و طفل،ساعت عمر انسان هستند که هر سه نزدیک شدن مرگ را خبر میدهند.
گاهی آدم دلش میخواهد ببیند چه میشود ولی آن چه را که شده است نمی بیند.
کسی که دست به کار تازه میزند،باید مقامی شبیه به مقام شهادت را بپذیرد.
فقط ضعفا را باید رعایت کرد؛رعایت متجاوز،حد بی عرضگی است.
چه پستی برای انسان از این بالاتر است که اسارت خود را دوست بدارد؟
انسان،روی زمین حکم ران همه چیز است و محکوم همه چیز.
بی قییدی زیاد به خود بستن هم یک نوع تقلید است.
ملل زنده آثار زنده دارند.

در تاریخ‌ تطور ادبیات‌ ایران‌، هیچ‌ مقطع‌ زمانی‌ به‌ اندازه‌ مقطع‌ زمانی‌فعالیت‌ ادبی‌ نیما دستخوش‌ بحران‌ و رفورماسیون‌ نبوده‌ است‌ چراکه‌ در این‌ برهه به‌ دنبال‌ روی‌ کار آمدن‌ حکومت‌ پهلوی‌ و اصراری‌ که‌ در مدرنیزه‌ کردن‌ بافت‌ سنتی‌ جامعه‌ وجود داشت‌، جامعه‌ با دگرگونی‌های‌ ساختاری‌ و بحران‌هویت‌ و شناور شدن‌ ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها مواجه‌ شده‌ بود و نیما نماینده‌ای‌ از این‌ نسل‌است‌ و هیچ‌ یک‌ از آثار ادبی‌ او بی‌تأثیر از این‌ تحولات‌ نیست‌.

از دیدگاه‌ جامعه‌شناسی‌ یکی‌ از مهم‌ترین‌ دلایل‌ سنت‌گرائی‌ مردم‌ ایران‌، عدم‌ وجود حلقه‌روشن‌ فکری‌ کارآمد و مؤثر بوده‌ است‌. به‌ عبارت‌ دیگر طبقه‌ خواص‌ و نخبگان‌، علاوه‌ بر اینکه‌ درصد ناچیزی‌ از جامعه‌ را تشکیل‌ می‌دادند، به‌ دلیل‌ آمار بالای‌ بی‌سوادی‌ و عدم‌ وجودرسانه‌های‌ ارتباطی‌ مطلوب‌ و نیز بی‌اعتمادی‌ مردم‌ نسبت‌ به‌ اهداف‌ و نیات‌ آنان‌، قادر به‌ سمت‌و سو دادن‌ افکار عمومی‌ نبوده‌اند و لذا عامه‌ مردم‌ در ورطه‌ این‌ بحران‌ هویت‌ که‌ متعاقب‌ مواجهه‌با نشانه‌های‌ تمدن‌ جدید حادث‌ شده‌ بود، تنها و بی‌راهنما قرار گرفته‌ بود و ناگزیر از واکنش‌انفعالی‌ بودند.