روشنفکران ایران در قرن بیستم

روشنفکران ایران در قرن بیستم

نویسنده: علی قیصری
ناشر: هرمس
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 262
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1393 - دوره چاپ : 3

مروری بر کتاب 

از مشروطیت تا پایان سلطنت

روشنفکران ایرانی، از همان ابتدای قرن نوزدهم میلادی، گرچه ویژگی‌های مشترکی با دیگر گروه‌های اجتماعی داشتند، از نظر نوع جهان‌بینی و فرجام‌شناسی خود را متمایز از دیگر اقشار جامعه می‌دانستند. آنان خواهان هدایت مردم به سوی بینشی بودند که بتواند اعتمادبه‌نفس و هویتشان را به آنان بازگرداند، و بتواند برای معضل عدالت اجتماعی نیز راه حلی سیاسی ارائه دهد. آنان را جامعۀ ایران را جامعه‌ای راکد و سامان سیاسی آن را عقب‌تر از زمان تلقی می‌کردند و بهبود اوضاع جامعه و روزآمد ساختن سامان سیاسی آن را وظیفۀ خود می‌دانستند.

در تاریخ ایران پس از اسلام، اگر بخواهیم مهم ترین تحول اجتماعی و فرهنگی را مشخص کنیم، بی تردید دو دوره را باید در صدر جای دهیم: نخست چهار قرن اول اسلامی و بخصوص قرن بیستم مسیحی که در ایران با انقلاب مشروطه و تحولات عمیق سیاسی و اجتماعی آغاز می شود و خواب هزار ساله ایرانیان را بر می آشوبد.

می خواهیم به ویژه بر این یک قرن اخیر و انقلاب مشروطه تاکید کنم و بگویم تاریخ چند هزار ساله ایران را می توان به دو بخش کرد: پیش و پس از انقلاب مشروطه؛ گزافه نیست اگر بخواهیم تحولات صد سال اخیر، به لحاظ تاثیرات ژرفی که بر جامعه و فرهنگ ایران داشته است به تنهایی اهمیتی بیش از تاریخ چند هزار ساله ای دارد که ایران تا پیش از انقلاب مشروطه از سر گذرانده است.