نمیدانم نسترن فراد کشید یا نه نمیدانم خود فریاد زدم یا نه نمیدانم پیراهن کادویی نسترن را کجا زمین انداختم نمیدانم چطور فاصله سینما متروپل تا سینما رکس را دویدم نمیدانم نسترن دنبال من دوید یا نه هیچ کدام از این ها را به خاطر ندارم اما خوب به خاطر دارم و برای همیشه به خاطر دارم لحظه ای را که رسیدم...

نمی‌توان از خاطر برد که روز اول ماه مهر برای نسل‌های متمادی در ایران با خاطره و حسرت درآمیخته است و شوقی مبهم را به یاد می‌آورد که نخستین روز رفتن به مدرسه در تک‌تک ما برانگیخته است. و وقتی آن روز هرگز نمی‌آید، شوق و ابهام در یکدیگر ضرب می‌شوند و فضایی را به وجود می‌آورند که سراسر حس و هیجان و حرمان است. البته «روز اول ماه مهر هرگز نیامد» رمانی صرفاً درباره‌ی درس و مشق و مدرسه نیست، اما حس و هیجان و حرمان از صفحه‌صفحه‌ی آن پیداست.

می‌گوییم حس، و نمی‌گوییم احساس، چرا که نویسنده‌ی رمان، جمشید ملک‌پور که یکی از پرکارترین کارگردانان تئاتر در دهه‌ی شصت بوده و بیشتر با تألیفات ارزشمند خود در حوزه‌ی تئاتر شناخته می‌شود، همه‌ی احساسات شخصی کاراکترهایش را در بستری تاریخی و اجتماعی به سیلان درمی‌آورد و به تصویر می‌کشد. این‌گونه است که وقتی کتاب را می‌خوانید، لحظه‌لحظه‌ی آن را چنان آشنا می‌بینید که گویی خود شما آن را زنده‌گی کرده‌اید، یا دست‌کم با آن در فیلم‌ها، رمان‌ها، شنیده‌ها و تصاویری که از روزهای انقلاب در ذهن شما نقش بسته است، برخورد داشته‌اید، اما اشتباه نکنید؛ همه‌ی اینها حاصل تخیلِ نویسنده‌ای است که خوب می‌داند چگونه داستانی عاشقانه را به حادثه‌ای بزرگ همچون انقلاب گره بزند و چنان وقایع شخصی کاراکترهایش را با رویدادهای سیاسی در هم بتند که تمیز آن‌ها از یکدیگر به‌سختی ممکن بنماید....

جمشید ملک پور متولد 1331 در آبادان و فوق لیسانس در تئاتر و سینما از دانشگاه نیویورک و دکترا از دانشگاه ملی استرالیا در ھنرھای نمایشی است.او در دانشکده ھنرھای دراماتیک،ھنرھای زیبا، دانشگاه کرتین در استرالیای غربی، دانشگاه کانبرا و دانشگاه ساوت پاسفیک تئاتر و سینما تدریس کرده است و ھم اکنون استاد و معاون رئیس دانشکده ھنرھا و علوم دانشگاه گلف، شعبه دانشگاه میسوری امریکا درکویت است.جمشید ملک پور نویسندن داستان کاشف رویا هست .