رساله ای در شرح احوال و آثار استاد محمد معین

رساله ای در شرح احوال و آثار استاد محمد معین

نویسنده: عباس قنبرزاده
ناشر: امیر کبیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 61
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1352 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو ~ نو

مروری بر کتاب

دكتر محمد معين پدر فرهنگ فارسی و وارث واژه ها و لغت نامه ايران است. او یک محقق برجسته و پدید آورنده مهمترین لغت‌ نامه ‌های فارسی یعنی فرهنگ معين است. محمد معین نخستین فارغ‌ التحصیل دکتری ادبیات فارسی یا به بیان دیگر، نخستین دکتر ادبیات فارسی است و ادبيات امروز مرهون تلاش ها و زحمات بی وقفه او در زمينه واژه ها و لغات فارسی است.

محمد معین (۹ اردیبهشت ۱۲۹۷ در رشت - ۱۳ تیر ۱۳۵۰) استاد زبان فارسی و پدیدآورنده فرهنگ معین. دکتر معین در سالهای ۱۳۳۱ تا ۱۳۳۳ عضو شورای عالی فرهنگ بود. در کنگره‌های هزاره ابن سینا، هفتصدمین سال خواجه نصیرالدین طوسی، آزادی فرهنگ که در تهران برگزار شد، عضویت داشت و در آنها به ایراد سخنرانی پرداخت. در سال ۱۳۳۳ برای کتاب جامع الحکمتین ناصر خسرو که نخستین بار توسط هانری کربن (خاورشناس فرانسوی) و دکتر معین تصحیح و چاپ شده بود، از طرف فرهنگستان Academie des Inscriptions et Belles-Lettres فرانسه، به دریافت جایزه نایل آمد.

دكتر محمد معين در تابستان سال ۱۳۳۳ به دعوت دانشگاه هاروارد به آمریکا رفت و از موسسات فرهنگی شرق آمریکا دیدار کرد و در  موزه‌ های لندن نیز مطالعاتی به عمل آورد. در تابستان ۱۳۳۶ جزو هیئت اعزامی دولت و دانشگاه تهران به کنگره خاورشناسی در مونیخ به اروپا رفت و مدتی به پژوهش پرداخت.

در کنگره مزبور به عضویت «کمیته مجموعه کتیبه‌ های ایرانی» و عضویت کمیته تالیف «فرهنگ پهلوی» منصوب گردید و سخنرانی تحت عنوان «هورقلیا» به زبان فرانسه كرد. در همین کنگره دوره برهان قاطع که به تصحیح و تفسیر او رسیده بود، از طرف والتر هنینگ و امیل بنونیست و دکتر محمد باقر (از کشور پاکستان) مورد تقدیر قرار گرفت.

در آذر ۱۳۳۶ به دعوت دانشگاه‌ ها و فرهنگستان‌ های مسکو و لنینگراد و باکو برای بازدید از موسسات علمی در زمینه فرهنگ ایران و رفع مشكلات متون ادبی و دستور زبان فارسی به کشور اتحاد جماهیر شوروی سفر کرد.در ژانویه همان سال در «موتمر اسلامی» که در لاهور پاکستان منعقد گردید، شرکت کرد و در باب «صلح در نظر جلال الدین مولوی» به انگلیسی سخنرانی کرد که در مجموعه موتمر به چاپ رسید.

در فروردین۱۳۳۷ از طرف «مرکز ملی پژوهش‌های علمی» فرانسه (CNRS) برای بازدید از موسسات علمی فرانسه به دانشگاه پاریس دعوت شد. در این مدت یک سلسله سخنرانی در مدرسه پژوهش‌ های عالی در زمینه تصوّف ایرانی و تفاوت آن با شیخیه ایراد نمود که گزارش آن در سالنامه ۵۹-۱۹۵۸ مدرسه مزبور مندرج است.

علاوه بر این سخنرانی درباره جلال‌الدین محمد بلخی در دانشکده ادبیات دانشگاه سوربن ایراد نمود و به عضویت انجمن خاورشناسان Societe Iasiatique در پاریس و انجمن فلسفی ارنست رنان درآمد. در سال ۱۳۴۲ طبق دعوت دانشگاه پرینستون آمریکا به آن کشور رفت. آذرماه ۱۳۴۵ برای شرکت در کنفرانس فرهنگ منطقه‌ای، به مدت یک هفته به ترکیه عزیمت نمود.