- موجودی: درحال حاضر موجود نمی باشد
- مدل: 166892 - 84/4
- وزن: 0.80kg
رباعیات ابوسعید ابوالخیر، خیام، بابا طاهر
نویسنده: حکیم عمر خیام نیشابوری , ابوسعید ابی الخیر , باباطاهر عریان
مصحح: جهانگیر منصور
ناشر: ناهید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 284
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1391 - دوره چاپ: 6
مروری بر کتاب
تمام گلاسه رنگی
از نسخه های معتبر
جسمم همه اشک گشت و چشمم بگریست
درعشق تو بی چشم همی باید زیست
از من اثری نماند این عشق از چیست
گرمن همه معشوق شدم عاشق کیست
ابوسعید ابوالخیر
گر برفلکم دست بدی چون یزدان
بر داشتمی من این فلک را زمیان
وز نو فلکی دگر چنان ساختمی
کازاده به کام دل رسیدی آسان
خیام
وای از روزی که قاضی ما خدابو
سرپل صراطم ماجــــــرا بو
به نوبت بگذرند پیر و جوانان
وای از آن دم که نوبت زان مابو
بابا طاهر
ابوسعید فضلالله بن احمد بن محمد بن ابراهیم (ابوسعید فضلالله بن ابوالخیر احمد) مشهور به شیخ ابوسعید ابوالخیر (۳۵۷-۴۴۰ قمری) عارف و شاعر نامدار ایرانی تبار قرن چهارم و پنجم است. ابوسعید ابوالخیر در میان عارفان مقامی بسیار برجسته و ویژه ای دارد و نام او با عرفان و شعر آمیختگی عمیقی یافتهاست. چندان که در بخش مهمی از شعر پارسی چهره او در کنار مولوی و خیام قرار میگیرد، بی آنکه خود شعر چندانی سروده باشد.
در تاریخ اندیشههای عرفانی اش در بالاترین سطح اندیشمندان این گُستره ی پهناور در کنار حلاج، بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی به شمار میرود. همان کسانی که سهروردی آنها را ادامه دهندگان فلسفه باستان و ادامه حکمت خسروانی میخواند. از دوران کودکی نبوغ و استعداد او بر افراد آگاه پنهان نبودهاست.
سلطان ابوسعید پیر داناست
عارف به معارف خدای یکتاست
او نور دیده ابوالخیر بود
در عالم قهر و معرفت بی همتاست
از غیب ابوسعید آگاه بود
از صدق و یقین عارف بالله بود
روشندل و پاکدین و عالیقدرست
در عالم عشق رهبر راه بود