راهنمای کشت توام انواع ماهی کپور چینی

راهنمای کشت توام انواع ماهی کپور چینی

نویسنده: حسین عمادی
ناشر: موسسه فنی پرورش ماهی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 102
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1367 - دوره چاپ: 3

کیفیت : در حد نو

مروری بر کتاب

علفخوار، کپور نقره ای، کپور سرگنده، کپور معمولی - مصور

ماهی بنی (Barbus sharpeyi) با کپورماهیان چینی (فیتوفاگ، آمور، کپور سرگنده) و کپور معمولی پرورش یافته و از نظر اقتصادی با روش پرورش مرسوم مقایسه گردید . دوره پرورش به مدت ۶ ماه و در ۶ استخر خاکی به مساحت مفید هر یک ۱۷۲۰ مترمربع در پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور (اهواز ) به طول انجامید. در این تحقیق با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی متعادل، ۲ تیمار طراحی شد و هر تیمار نیز ۳ تکرار را شامل میشد . در تیمار شاهد ۳۰۰۰ عدد بچه ماهی در هکتار (ماهی کپور نقرهای ۵۵ درصد ، کپور معمولی ۲۵ درصد ، کپور علفخوار ۱۵ درصد و کپور سرگنده ۵ درصد) و در تیمار یک ۳۰۰۰ عدد بچه ماهی در هکتار (کشت مرسوم ماهیان پرورشی) به علاوه ۱۵۰ عدد بچه ماهی بنی کشت داده شدند.

در هر دو تیمار کودهای آلی و معدنی به طور یکسان مصرف شد. در تیمار ۱ که بچه ماهی بنی به سیستم پرورش اضافه شده بود . غذای دستی بیشتری نسبت به تیمار شاهد مصرف گردید . بررسی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب استخرها حاکی از این است که کیفیت آب تیمارهای آزمایشی مناسب بوده است. بازماندگی ماهیان در تیمار شاهد ۹۵ درصد و در تیمار یک ۹۳ درصد محاسبه گردید. با استفاده از آزمون آنالیز واریانس مقایسه میانگین ها مشخص گردید که بین میزان تولید ماهی در دو تیمار فوق از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت. میانگین تولید در تیمارهای شاهد و تیمار یک به ترتیب، ۴۹۷۶/۶±۵۹۲/۶ و۵۹۷۹/۳ ±۷۴۵/۳ کیلوگرم در هکتار بوده است .

نتایج نشان داد که بین میزان تولید ماهی در تیمارهای مذکور اختلاف معنی داری مشاهده نشد، در حالیکه تیمار ۱ تولید بیشتری را نسبت به تیمار شاهد داشت. متوسط قیمت ۱ کیلوگرم ماهی در هکتار ، درآمد خالص، سود ۱ کیلوگرم ماهی، سود در هکتار و هزینه ۱ هکتار در تیمار یک نسبت به تیمار دیگر اختلاف معنی داری را نشان داد . با توجه به نتایج به دست آمده از تیمارها، افزایش ۱۵۰ عدد ماهی بنی به سیستم پرورش چند گونه ای از نظر اقتصادی و تولید در واحد سطح بهترین نتایج را در بر داشت.

ماهی کپور معمولی بدنی دراز و کشیده دارد که از طرفین کمی فشرده است و پوزه خرطومی شکل و دارای دو جفت سبیلک می باشد. بدن این ماهی از فلسهای درشت دایره ای شکل پوشیده شده است. باله پشتی ممتد و دندانهای حلقی سه ردیفی از علائم مشخصه آن است. این ماهی در ابتدای زندگی به طور عمده از زی شناوران جانوری (زئوپلانکتونها) تغذیه می کندو سپس به تغذیه اصلی یعنی تغذیه از کفزیان می پردازد.

در استخرهای پرورشی، به دلیل تراکم زیاد ماهی در استخر، غذای طبیعی جوابگوی نیازهای این ماهی نمی باشند. به همین دلیل از غذاهای دستی نیز جهت تغذیه آن استفاده می شود. تغذیه دستی به طور عمده از ترکیبات غذایی شامل گندم، جو، ذرت، سویا، انواع سبوس گندم، سبوس برنج، پودر ماهی، پودر گوشت، آرد خون،کنجاله سویا و کنجاله آفتابگردان می باشد. از شفیره کرم ابریشم نیز استفاده می شود.از این مواد غذایی به صورت ترکیبی و ترجیحا به صورت پلت شده استفاده می گردد.

ماهی کپور در طول رشد خود، از غذاهای طبیعی کف استخر و رسوبات آن استفاده می کند.انواع کرمها و لارو حشرات از غذاهای مورد مصرف این ماهی می باشد. بلوغ جنسی و تولید مثل این ماهی به شرایط اقلیمی منطقه و درجه حرارت محیط بستگی دارد. معمولا نرها در دو یا سه سالگی بالغ می شوند. در مناطق گرمسیری مانند خوزستان، ممکن است ماهیان در سال اول نیز به مرحله بلوغ برسند.

ما کپورها را در ابتدای دوره پرورش در استخرها رهاسازی کردیم و غذادهی را با سیستم رایج غذادهی کپورماهیان چینی دنبال کردیم. در واقع ما سعی کردیم به جز معرفی گونه به استخر هیچ گونه تحمیل هزینه را نداشته باشیم و با همین روش در حال حاضر کپورهای هندی ما رشد خوبی دارند.این پروژه یک طرح پژوهشی است و ما هنوز وارد فاز مقایسه تجاری نشده ایم. ممکن است ما هزینه های اولیه زیادی داشته باشیم ولی وقتی به دانش فنی تکثیر دست پیدا کنیم، این پروژه ارزش اقتصادی زیادی خواهد داشت. مساله دیگر این است که این ماهی ها از هرم پایین انرژی استفاده می کنند و به این وسیله پرورش آنها توجیه دارد.