دیوبندان

دیوبندان

نویسنده: محمد چرمشیر
ناشر: نشر نی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 70
اندازه کتاب: جیبی لب برگشته - سال انتشار: 1392 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

و دو نمایشنامه دیگر

پدر
نگریستم. اسبی در آتش می‌سوخت. ترسیدم. روی به‌سوی دیگر کردم. باز اسبی دیدم که در آتش می‌سوخت. هول‌زده روی به‌سوی دیگر کردم. باز آن اسب دیدم که در آتش می‌سوخت. دلم از آن‌چه بود به درد آمد. چشم بر هم نهادم.
به سمرقند بودم. به باغ سلطان سمرقند. من در آتشی فرو بودم که اسب در آن می‌سوخت. سرخ‌پوش آن‌جا بود و مرد. تیغی به دستم بداد. گفت....

«ای فلان، دانستی؟» ندانستم. و از خواب بیرون شدم. مرا دو پنج سال هوش از عقل برفت. و مجنون و سبک‌ مغز تمام جهان گردیدم تا آن دریا که دیده بودم در بیداری بیابم. نیافتم. تا وقت مُردن من شد. و کیست که این شربت نخواهد چشید؟...

نمایشنامه های حاضر نوشته هایی نشانه شناسانه اند. نشانه به همه چیزهایی گفته می شود که بر پایه قراردادی اجتماعی و از پیش نهاده، چیزی را به چیزی دیگر معرفی می کند. بدین ترتیب، معنای هر نشانه را تنها باید از راه معنای نشانه ای دیگر شناخت. هر نشانه ایده ای را معرفی می کند، آن چه معرفی می شود معنای نشانه است. اما آن ایده از راه ارتباط با نشانه ای دیگر شناخته می شود.

معنای هر نشانه، نشانه ای دیگر است. بسیاری از نشانه ها در حیطه محسوسات اند و وجودی مادی دارند. اما بسیاری از نشانه های دیگر را در ذهن می آفرینیم، یعنی به مفهومی که شناخته می شوند وابسته اند. بدین ترتیب، نشانه ها حضوری دوگانه دارند. از یک سو حضور همزمان با چیزی موجود و محسوس و از سوی دیگر چیزی غایب و پنهان.

فهرست

دیوبندان
زمان سکوت برای زندگان
شرف نامه یحیای تیره بخت