دیوان نجیب جرفادقانی گلپایگانی

دیوان نجیب جرفادقانی گلپایگانی

نویسنده: نجیب الدین گلپایگانی (جربادقانی)
به کوشش: احمد کرمی
ناشر: ما
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 172
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

نجیب الدین گلپایگانی (جربادقانی) یکی از شاعران اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری است که لقب ملک الشعرائی نیز داشته است. دوران زندگانی او اغلب با درگیری ها و جنگ و خونریزی سلاطین غالب و مغلوب آن زمان توام بوده ، از آنجا که روزگار با وی مساعد نبوده ممدوحان او اغلب به علت شکست در جنگها دولتشان پایدار نمی مانده و ستایشگران و هواداران آنان نیز به زحمت می افتادند.

شعر نجیب کاشانی از این ویژگی ها برخوردار است:

1 ) مضمون افرینی و ظریف اندیشی کم نظیر : من همان نقاش صاحب جذبه ام کز کلک فکر // رنگ را از رخ درانداز پریدن می کشم 
2 ) الطافت و زیبایی کلام : در کسادی ماندم از قیمت چو اشعار نجیب // مشتری کم مایه و من نقد گوهر داشتم 

نجیب کاشانی از سخنوران میانه رو در سبک سپاهانی (سبک هندی) است و از آن کسان که پیوندشان را به یکبارگی با سبک عراقی نگسیخته اند و در دام نازک اندیشی های برگزاف و چیستان گونه درنیفتاده اند. با این همه، ویژگی ها و هنجارهای سپاهانی و هندیانه سخن او را که بیشتر روشن و روان است، نمکینی و نوآیینی بخشیده است. یکی از شگردها و ترفندهای بنیادین ادبی و پیامگرایانه در این سبک که سخنور به یاری آن می کوشد به نکته ای غیرمنتظره و ناگهانی و نوآیین برسد : 

از شکست خود، نمودم کار دشمن را درست     شیشه من مومیایی گشت سنگ خاره را