دیوان کامل عاشق اصفهانی

دیوان عاشق اصفهانی

نویسنده: آقامحمد عاشق اصفهانی
به کوشش: م. درویش
مصحح: سعید نفیسی
ناشر: جاویدان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 540
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1343 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب 

آقا محمد یکی از بهترین و معروفترین غزلسرابان دوره افشاریه و زندیه است وی در اصفهان به شغل خیاطی اشتغال داشت و با درآمد کمی که از آن حرفه داشت زندگی میکرد . گویند مردی بسیار نیک سیرت و بلند همت بود و بیشتر ایام را به قناعت و گوشه نشینی گذارانید.

شیوه عاشق در غزلسرائی بسیار ساده و شور انگیز است و از شاعران دوره بازگشت ادبی به شمار میرود از جمله گویندگانی که با وی معاصر بودند میر سید علی مشتاق ، طبیب ، هاتف و صهبا را می توان نام برد. دیوان غزلیات وی مشتمل بر 12 هزار بیت است .  اقا محمد در سال 1146 - 1281 هجری- در زادگاه خود اصفهان درگذشت و همانجا مدفون است.

پروانه صفت دیده بر او دوخته بودم 
وقتی که خبر دار شدم سوخت بودم

در میکده از من نخریدند به جامی 
این دانش و دین بود که اندوخته بودم

دیدم که حریف تو نیم پای کشیدم 
طفلی تو و من مرغ نو آموخته بودم

امروز به دام دگری می کشدم دل
رفت انکه ترا باز نظر دوخته بودم

آنکس که علم زد به فلک شعله آهش
عاشق به ره او من دلسوخته بودم 

عاشق با شاعران هم عصر خود در اصفهان چون آذر بیگدلی، هاتف اصفهانی و صباحی کاشانی انجمن شعری داشته و به احتمال، ریاست آن نیز بر عهده‏ ی او بوده است. فن اصلی او غزلسرایی است و در غزل هایش بیشتر مضامین عاشقانه دیده می‏شود.
عاشق اصفهانی از جمله شاعرانی است که در مصیبت سید و سالار شهیدان، امام حسین علیه‏ السلام اشعار پر سوز و گدازی دارد. هم اکنون ترجیع‏ بندی در مرثیه‏ ی سیدالشهداء علیه‏ السلام از او بجای مانده است. عاشق اصفهانی در این ترجیع بند به استقبال ترجیع ‏بند محتشم کاشانی رفته و از او پیروی نموده که بند اول آن چنین سروده شده است:

امروز روز تعزیه‏ ی آل مصطفی است 
امروز روز ماتم سلطان کربلاست‏

روزیست این که نخل فتوت ز پا فتاد 
روزیست این که شور قیامت بپای خاست‏

بر گرد عرش مرثیه خوان است جبرئیل 
در آسمان به حلقه ‏ی کروبیان عزاست‏

خامش نشسته بلبل ازین غم به طرف باغ 
وز بانگ نوحه سر به سر آفاق پرصداست‏

بر لب حدیثشان غم فرزند فاطمه است 
حور و پری که بر تنشان پیرهن قباست‏...

عاشق اصفهانی که نام اصلی او آقا محمد اصفهانی است یکی از بهترین و معروفترین غزلسرایان دوره افشاریه و زندیه در قرن دوازدهم هجری قمری است که در اصفهان دیده به جهان گشود . عاشق اصفهانی از شاعران دوره ی بازگشت ادبی به حساب می آید . عاشق اصفهانی در اصفهان به شغل خیاطی اشتغال داشت و با درآمد کمی که از آن حرفه داشت زندگی می کرد . گویند مردی بسیار نیک سیرت و بلند همت بود و بیشتر ایام را به قناعت و گوشه نشینی گذرانید . از جمله گویندگانی که با عاشق اصفهانی معاصر بودند میر سید علی مشتاق ، طبیب ، هاتف و صهبا را می توان نام برد .

تاجر عشقم، به کف مایه و سودم وفا
تا که شود مشتری تا چه دهد در بها
ما و دل بی‌نصیب هر دو فقیر و غریب
تا که شود مهربان تا که شود آشنا...