دیوان شعر بابا طاهر عریان همدانی

نویسنده: باباطاهر عریان
به کوشش : منوچهر آدمیت
ناشر: اقبال
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 80
اندازه کتاب: رحلی سلفون - سال انتشار: 1361 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

چاپ نفیس  همراه با هشت تابلو رنگی مینیاتور

باباطاهر عریان عارف و شاعر قرن پنجم هجری قمری و معاصر با طغرل شاه سلجوقی است. البته در باب حوادث زندگی و احوالات بابا طاهر اطلاعات مبسوطی در دست نیست. برخی تذکره‌نویسان وی را معاصر عین‌القضات همدانی (یعنی حدود سال ۵۲۵ هجری قمری) و برخی وی را هم عهد خواجه نصیر (۶۷۲ هجری قمری) دانسته‌اند. از باباطاهر علاوه بر دوبیتیهای معروف او، مجموعه کلمات قصاری نیز به زبان عربی به نام "اشارات" به جای مانده است. از اشعار باباطاهر مجموعهٔ موثقی در دست نیست، به همین جهت نمی‌توان در صحت انتساب تمام اشعاری که به او نسبت می‌دهند به یقین حکمی کرد.

دلا در عشق تو صد دفترستم
که صد دفتر ز کونین ازبرستم
منم آن بلبل گل ناشکفته
که آذر در ته خاکسترستم
دلم سوجه ز غصه وربریجه
جفای دوست را خواهان ترستم
مو آن عودم میان آتشستان
که این نه آسمانها مجمرستم
شد از نیل غم و ماتم دلم خون
بچهره خوشتر از نیلوفرستم
درین آلاله در کویش چو گلخن
بداغ دل چو سوزان اخگرستم
نه زورستم که با دشمن ستیزم
نه بهر دوستان سیم و زرستم
ز دوران گرچه پر بی جام عیشم
ولی بی دوست خونین ساغرستم
چرم دایم درین مرز و درین کشت
که مرغ خوگر باغ و برستم
منم طاهر که از عشق نکویان
دلی لبریز خون اندر برستم
 

***

تن محنت کشی دیرم خدایا 
دل حسرت کشی دیرم خدایا 
ز شوق مسکن و داد غریبی 
به سینه آتشی دیرم خدایا

***

بی ته یا رب ببستان گل مرویا
اگر رویا کسش هرگز مبویا 
بی ته هرکس به خنده لب گشایه 
رخش از خون دل هرگز مشو یا