دیوان رفیق اصفهانی

دیوان رفیق اصفهانی

نویسنده: رفیق اصفهانی
به کوشش: احمد کرمی
ناشر: ما
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 269
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1363 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه جلد زدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب

محمدحسین رفیق اصفهانی که گاه تذکره‌نویسان وی را «ملا حسین» نامیده‌اند، به سال 1150 در شهر اصفهان ولادت یافته و در سال 1226 هجری در همان دیار بدرود زندگی گفته است. شعر رفیق می‌رساند که وی دست‌کم تا آن مایه که بتواند در سخن خویش برخی صناعات ادبی را به کار برد، از دانش بهره داشته است. رفیق در غزل‌سرایی به کار سعدی و حافظ نظر دارد، لیکن پیداست که زبان سعدی را بهتر دریافته است.

غزل‌های او ساده و روان و غالباً دلپذیر است، در شعر او پیچیدگی و ابهام کمتر دیده می‌شود و گاه سخن او در سادگی و دلپذیری به صورت شعری سهل و ممتنع تجلی می‌کند. دیوان رفیق اصفهانی در این کتاب بر اساس دو نسخه خطی و برخی تذکره‌ها به چاپ رسیده است. دیوان رفیق دربرگیرنده غزلیات، مقطعات، رباعیات و تک‌بیتی‌ها می‌باشد.

اگر بودی اثر فریاد ما را
ز ما بودی خبر صیاد ما را
نکشتی زارمان زینگونه، بودی
به دل رحمی اگر جلاد ما را
نباشد نسبتی در باغ خوبی
به شمشاد دگر شمشاد ما را
جفاکان بیوفا بنیاد کرده است
کند زیر و زبر بنیاد ما را
چه آزمود به ما جز عشق، کاینست
وصیت از پدر استاد ما را
که خواهد داد ما، هر دم کند بیش
گر آن بیدادگر ،بیداد ما را
رفیق افسوس کز بس لاغری نیست
بصید ما نظر صیاد ما را