دیوان خوشدل تهرانی

نویسنده: علی اکبر خوشدل
ناشر: اقبال
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 272
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1355 - دوره چاپ: 1

کمیاب  - کیفیت : درحد نو
 

مروری بر کتاب 

علی اکبر خوشدل تهرانی (1293-1365) فرزند رحیم صلح‌خواه کرمانشاهی، از شاعران مشهور تهران در سده اخیر است. دیوان کلیات اشعار وی بارها چاپ شده است. وی در سال ۱۲۹۳ ش در تهران دیده به جهان گشود. مادرش کاشانی و پدرش کرمانشاهی بود. چنانکه خود می گوید:

گر چه تهران مسقط الرأس رهی است
مادرم کاشی، پدر کرمانشهی است

خوشدل پس از تحصیلات علوم قدیمه نزد افرادی چون شیخ علی رشتی تحصیلات کلاسیک را طی کرد و در مدرسه ایرانشهر(ثروت) مدتی تحصیل نمود. وی بعدها به سیاحت در عراق، مصر، ترکیه، حجاز، افغانستان، پاکستان و هندوستان پرداخت. وی از آن پس در تهران ماندگار شد و به شعر و شاعری پرداخت. علی اکبر خوشدل، در غزل و قصیده و قطعه و مثنوی، شعر می‌سرود و بیشتر به عنوان یک شاعر مذهبی، آیینی و مدیحه سرا شناخته شده است. خوشدل در غزل گویی ماهر است و به سبک هندی تمایل دارد. مدائح و مراثی بسیاری نیز در مدح امامان شیعه سروده است.

داری جفا به پاکدلان، ای جهان! هنوز
کز جور توست تا به فلک، الامان هنوز
ای چرخ، از تو ناله کند انس و جان هنوز
نادم نه‌ای ز دور خود، ای آسمان! هنوز
دشمن به گریه آمد و تو سر گران هنوز
باشد گواه این سخنم در جهان، حسین
سلطان دین و رهبر آزادگان، حسین
لب تشنه مرد، بر لب آب روان، حسین
شرمت نشد فرات» که لب تشنه جان، حسین
بسپرد در کنار تو و تو روان هنوز
بر داستان کرب و بلا چون که بنگرم
یاد از کلام زینب مظلوم آورم
در قتلگاه گفت به خود من چه خواهرم؟!
غلطان به خون برادر با جان برابرم
دردا که زنده‌ام من نامهربان هنوز
سوزم شها! زناله جانسوز خواهرت
بر نی چو دید آن سر خونین انورت
گفت: از فراز نامه، به راس منورت
ای شاه تشنه لب! که برید از قفا سرت
کاید صدای العطشت، بر سنان هنوز
نازم به صبر خواهرت، ای خسرو جلیل
آن رهبر زنان زکف داد، بس قتیل
بر کودکان، معین و پرستار بر علیل
آواز و صوت و جرس، بانگ الرحیل
شرح جفای شر و سنان در میان هنوز
خوشدل، فزون از این نبود در جهان غمی
از بهره بانویی که بسوزاند عالمی
گفت این سخن چو دور شد از قتلگه، کمی
ای ساربان! عنان شتر، بازکش دمی
در خواب رفته اصغر شیرین زبان هنوز

فهرست 

در توحید و اخلاقیات و اجتماعیات 
در مدایح و مراثی حماسی بزرگان دین 
سفینه غزل 
در اشعار از قلم افتاده و اخوانیات