دیوان حاج محمدصادق خان بیگدلی شاملو حصاری

نویسنده: محمدصادق خان بیگدلی شاملو حصاری
به کوشش : غلامحسین بیگدلی
ناشر: فتحی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 224
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1370 - دوره چاپ : 1

کیفیت : در حد نو

مروری بر کتاب

حاج محمدصادق خان بیگدلی شاملو متخلص به حصاری در سال 1200 هجری قمری در قلعه حصار محال ساوه قدم به عرصه وجود نهاد و پس از 91 سال زندگی دار فانی را وداع گفت.

آثاری که از حاج محمدصادق خان باقی مانده متاسفانه اکثر روح مدیحه سرای دارد و میتوان قصاید و مدایح وی را با میراث ادبی و قصاید  قطران تبریزی  مقایسه کرد، این دو شاعر با استعداد، لیکن مدیحه سرا جهات مشترکی در سروده های خود دارند، و در ضمن مدح ممدوح کشور، مناظر و زیباییهای میهن و دیگر ویژگیهای وطن را با مهارت خاص به نظم درآورده اند و از خواندن قصاید این دو گوینده زبردست و توانا اوضاع سیاسی و اجتماعی و لشگری و کشوری زمان آنان در برابر چشم خواننده جلوه گر میشود...

‎ای دوست، بیا که گل به باغ آمد باز
‎نرگس در باغ، با ایاغ آمد باز
‎شد تار هوایِ چمن از سایهٔ بید
‎زان لاله ببزم با چراغ آمد باز

‎رُخت ماچین و زلفینت زِ چین است
‎ندانم رویت از چه سرزمین است
‎صلیب از زلف داری، مصحف از روی
‎خدا را، این چه ملت! این چه دین است
‎جدا گر دل نشد زان لب، عجب نیست
‎مگس جایست کانجا انگبین است

‎آزمودیم شبِ هجر و شکیبایی را
‎شوق چون شعله بود دفترِ دانایی را
‎بیتو گر حور برآرم به نظر، مجنونم
‎همچو لیلی نگرم آهویِ صحرایی را

‎ای آتشِ جانِ تند خویان
‎دیباچهٔ دفترِ نکویان
‎تو منتخبی زِ خوبرویان
‎چون مه که زِ انجم انتخاب است
‎چون جامِ می یم دو دیده پُر خون
‎از بادهٔ آن دو چشمِ میگون
‎تنها نه منم خراب و مفتون
‎بر هرکه نگه کنی خراب است