دیوان ایرج میرزا

دیوان ایرج میرزا

نویسنده: ایرج میرزا
ناشر: مظفری
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 330
اندازه کتاب: جیبی گالینگور - سال انتشار: 1348 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو

مروری بر کتاب 

شامل قصائد - غزلیات - لطائف - هجویات و ...

ایرج میرزا در قالب‌های گوناگون شعر سروده و ارزشمندترین اشعارش مضامین انتقادی، اجتماعی، احساسی و تربیتی دارد.شعر ایرج ساده و روان و گاهی دربرگیرنده واژگان و گفتارهای عامیانه است و اشعار او از جمله اشعار اثرگذار بر شعر دوره مشروطیت بود.او فرزند صدرالشعرا غلامحسین‌میرزا، نوه ایرج پسر فتحعلی‌شاه و نتیجه فتحعلی شاه قاجار بود. تحصیلاتش در مدرسه دارالفنون تبریز صورت گرفت و در همان مدرسه مقدمات عربی و فرانسه را آموخت.

وقتی امیرنظام گروسی مدرسه مظفری را در تبریز تاسیس کرد، ایرج میرزا سمت معاونت آن مدرسه را یافت و در این سمت مدیریت ماهنامه ورقه (نخستین نشریه دانشجویی تبریز) را برعهده گرفت. در نوزده‌سالگی لقب «ایرج بن صدرالشعرا» یافت.ایرج به گروهی از شاهزادگان قاجار تعلق داشت که در حکمرانی بر کشور سهم موثری نداشتند ولی با این وجود، تعلق خاطر خود را به نسب و اشرافیت خود حفظ کرده بودند.

ایرج نیز مانند پدرش صدرالشعرا، گاه دچار فقر و تنگدستی می‌شد و از همین رو همفکری و همدردی با تهیدستان و روح اعتراض به نابرابری‌های اجتماعی در وی زنده بود.او به سبب خصلت ولخرجی، سفرهای مداوم و تغییر مکرر شغل، برخلاف میل باطنی خود گاه مجبور به مدیحه‌سرایی اعیان و اشراف می‌شد ولی به نحو ملایم اما موثر از این کار ابراز دلتنگی و بیزاری می‌کرد.

خواب دیدم که خدا بال و پری داده مرا 
در هوا قوت سیر و سفری داده مرا 

همچو شاهین به هوا جلوه کنان می گذرم 
تیز رو بالی و تازنده پری داده مرا 

هرکجا قصد کنم می رسم آن جا فی الفور 
گویی از برق، طبیعت اثری داده مرا و...